Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2021

Η Σοφία Καμαγιάννη για τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη




"Tην πόρτα ανοίγω το βράδυ
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά."

Και ανοίγοντας ξεχύνονται σαν χείμαρρος ανεξάντλητες οι μελωδίες δεμένες άρρηκτα με τόσους και τόσους, ειδικά επιλεγμένους για μελοποίηση, από τον ίδιο, υψηλούς σε περιεχόμενο και αισθητική στίχους...

Μαζί και η συγκίνηση, αλλά το ευχαριστώ (μας) για το έργο του υπερτερεί.

Απέφυγα τα μεγάλα αυτές τις ώρες, για αυτό τρύπωσα σε κάτι πιο μικρό, άνοιξα ένα παραθυράκι ας πούμε.

Συρτάρια, φωτογραφίες, παρτιτούρες από μια άλλη εποχή...

Λατρεύω τα στούντιο και τις ηχογραφήσεις, για αυτό και θυμήθηκα αυτό. Ίσως είναι και από τα λίγα που υπάρχει έστω ένα κάποιο αποτύπωμα από κείνες τις εποχές, μια και εγώ δεν κατέγραφα παρά ελάχιστα.

"Μίκης Θεοδωράκης-Στη σκηνή και στην οθόνη", από την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων, με ερμηνευτές τον Γιάννη Μπέζο και τη Μελίνα Κανά. (Protasis 1998).

Ένα άγνωστο CD, το οποίο δεν έτυχε να προχωρήσει, με εμπνευστή το μαέστρο της ορχήστρας, τον αείμνηστο Θανάση Τσιπινάκη. Εγώ το είχα αγαπήσει από την αρχή ως το τέλος, και ως μέλος της Ορχήστρας, αλλά και επειδή είχα κάνει τις ενορχηστρώσεις.

Οι ερμηνευτές έγιναν τρεις την ημέρα που ο Μίκης Θεοδωράκης ήρθε στο στούντιο να μας ακούσει, ημέρα που ηχογραφούσε ο Γιάννης Μπέζος (κράτησα ιδιαίτερα την τρυφερή του ερμηνεία στο "Νανούρισμα"- επίσης, ηχολήπτης ήταν ο Δημήτρης Ξενικάκης). Προέκυψε μέσα από την παρέα τόσο όμορφα και απλά να πει και κείνος 2 τραγούδια, κι ένα ντουέτο με Γ.Μπέζο, ανταποκρινόμενος στο αυθόρμητο κάλεσμά μας, χωρίς επιλογή τόνου φυσικά, όπου είχε ηχογραφήσει η ορχήστρα. Ένιωσα μεγάλη χαρά, περηφάνια και ζεστασιά για το δώρο που μας έκανε.

Και ναι, ήμουν πολύ ψαρωμένη, λόγω και του νεαρού της ηλικίας, κι ας είχε προηγηθεί άλλη συνεργασία, σε άλλο πλαίσιο. Ξεκάθαρο και στη φωτό. (Σαν) άλλη ζωή, εδώ που τα λέμε.

Το παραθυράκι έμεινε ανοιχτό,
"για κάποιον μες στον κόσμο ειν' αργά"...
αλλά πάντα εκτός χρόνου και φθοράς η αέναη έμπνευση των εν ζωή, από όσα σπουδαία μας άφησε.

Σοφία Καμαγιάννη

Δεν υπάρχουν σχόλια: