Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Αφιέρωμα στον Μάνο Χατζιδάκι, στον Μετρονόμο




Τεύχος 52

Μάνος Χατζιδάκις
20 χρόνια μετά

Artwork εξωφύλλου και αφιερώματος: Πέτρος Παράσχης
Φωτογραφίες: Αρχείο Μάνου Χατζιδάκι

Στις 15 Ιουνίου συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από το θανάτου του Μάνου Χατζιδάκι (1994), του συνθέτη που μεγάλωσε, και θα συνεχίσει να μεγαλώνει, γενιές Ελλήνων με το έργο του.

Και αν πρέπει να σταθούμε σε κάτι είναι η  συνέπεια μεταξύ όσων έλεγε και όσων έπραττε.

Οι δημόσιες παρεμβάσεις του δεν ήταν άλλο από τον τρόπο που θα πρέπει να λειτουργεί ένας ζωντανά σκεπτόμενος άνθρωπος. «Επειδή όμως η σκέψη έχει γίνει είδος πολυτελείας στον καιρό μας… φαντάζω σαν φιλόσοφος», έλεγε. «Φανταστείτε σε τι κατάντια φτάσαμε να φαντάζω εγώ σαν φιλόσοφος, ενώ έχω, απλούστατα, κοινό νου».

Όταν σχολίαζε, το έκανε ως πολίτης και όχι ως Χατζιδάκις. Κι αυτό που τον ενδιέφερε ήταν να είναι χρήσιμος πολίτης.

Το αφιέρωμα του Μετρονόμου δεν θα σταθεί στη μουσική του Χατζιδάκι αλλά στη σκέψη του, στο λόγο του, στους ποιητές που συνεργάστηκε, με ξεχωριστή θέση το Νίκο Γκάτσο, και στους στίχους που έγραψε ο ίδιος. Και πριν απ΄ όλα αυτά μια εκτενή έρευνα για τις κοινωνικοπολιτικές και αισθητικές αναζητήσεις ενός ανήσυχου νέου στην Αθήνα της Κατοχής και της Απελευθέρωσης, για τον Μάνο Χατζιδάκι της ΕΠΟΝ.

Περιεχόμενα
- Δημήτρης Βάκης: Δέκα απορίες προς τον Μάνο Χατζιδάκι επ’ ευκαιρία του τίποτα –ή ίσως όλα
- Μάνος Χατζιδάκις: Βιογραφικό σημείωμα σε πρώτο πρόσωπο
- Αλέξης Βάκης & Ιάσονας Χανδρινός : Ο Μάνος Χατζιδάκις της ΕΠΟΝ
- Μίκης Θεοδωράκης: Ο εμφύλιος, ο Μάνος και εγώ
- Ναταλί Χατζηαντωνίου: Ο Χατζιδάκις της σκέψης
- Σπύρος Αραβανής: Ο στιχουργός Χατζιδάκις
- Μάκης Γκαρτζόπουλος: Μάνος Χατζιδάκις - Μελοποιήσεις ποιημάτων
- Σταύρος Καρτσωνάκης: Χατζιδάκις –  Γκάτσος: Μυθολογία. Ο πρώτος μεγάλος σταθμός μιας ιστορικής συνεργασίας
- Μάνος Χατζιδάκις: «Η μουσική είναι μια υπόθεση η οποία αφορά έναν κόσμο επεξεργασμένο», μια -αδημοσίευτη στο μεγαλύτερο μέρος της- συνέντευξη
στον Νίκο Σερβετά
- Με τα λόγια του Μάνου Χατζιδάκι (επιμ.: Δημήτρης Μπαγιέρης)

- Νεκταρία Καραντζή, του Κωνσταντίνου Τσικλέα
- Το άλμπουμ της ζωής μου: Στάθης Κουκουλάρης, του Σωτήρη Μπέκα
- Πάνος Μπούσαλης, του Μάνου Ορφανουδάκη
- Θωμάς Κοροβίνης: «Τι πάθος ατελείωτο…»
- Ελληνικά καφενεία στις ΗΠΑ των αρχών του 20ού αιώνα, των Κωνσταντίνου Κοπανιτσάνου & Γιάννη Ζαρία
- O Haig Yazdjian στο Μουσικό Σχολείο Αλίμου
- Σωτήρης Μπαλλάς, του Δημήτρη Μπατζιάκα
- Νίκος Μαμαγκάκης - Δισκογραφία 45 στροφών

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Νέα παρέμβαση των απολυμένων των Metropolis


Αντιμέτωποι με την αδιαλλαξία του επιχειρηματία Ανδρέα Κουρή, που αρνείται παράνομα εδώ και 2,5 χρόνια να μας καταβάλλει τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που μας οφείλει, προχωρήσαμε σε μια ακόμη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την απονομή των βραβείων MAD χθες (23/6)στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας.



Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μπροστά από την κεντρική είσοδο της διοργάνωσης με τη συνδρομή αλληλέγγυων από πρωτοβάθμια σωματεία και συλλογικότητες. Με συνθήματα, παλμό, τρικάκια και μοίρασμα κειμένων καταγγείλαμε για μια ακόμη φορά την εργοδοτική ασυδοσία του Ανδρέα Κουρή και το καθεστώς ασυλίας στο οποίο τυγχάνει και του παρέχεται απλόχερα από πολιτικούς παράγοντες, επιχειρηματίες, αλλά και από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Την ίδια στιγμή που ο Ανδρέας Κουρής επεκτείνει συνεχώς τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες διοργανώνοντας το ένα σόου μετά το άλλο, σε όλο και μεγαλύτερους χώρους, με όλο και περισσότερους χορηγούς, φουσκώνοντας όλο και περισσότερο τις ήδη φουσκωμένες τσέπες του.

Αυτό το καθεστώς ασυλίας που αγκαλιάζει τον υπόδικό για χρέη και προς το Δημόσιο Ανδρέα Κουρή γίνεται παραπάνω από αισθητό κάθε φορά που διαδηλώνουμε έξω από τα σόου που διοργανώνει με την υπερβολική παρουσία κάθε λογής αστυνομικών δυνάμεων που, αντί να σπεύσουν να τον συλλάβουν για τις παρανομίες που διαπράττει, φροντίζουν να τον προστατεύουν. Και εδώ θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε και την ισχυρή παρουσία ανδρών security που φορούσαν μαύρες μπλούζες δίχως τα διακριτικά της εταιρείας στην οποία εργάζονται.

Κατά τα λοιπά, δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε ασχολίαστο το γεγονός ότι λίγο πριν τη διαδήλωσή μας έγινε γνωστό ότι η Διεθνής Ενωση Αερομεταφορών ανέστειλε τη λειτουργία της εταιρείας που ήταν κύριος χορηγός των φετινών βραβείων MAD, εξαιτίας της καθυστέρησης πληρωμών προς τις αεροπορικές εταιρείες για το μήνα Μάιο. Όπως είναι φυσικό -και παρόλη τη διάψευση της εταιρείας λίγο αργότερα- οι συνειρμοί ήταν αναπόφευκτοι και το ερώτημα που προέκυψε ένα: μα, είναι δυνατόν ο διοργανωτής του χθεσινού σόου και ο χορηγός του να έχουν κοινό παρανομαστή τις οφειλές;

Και για να μην ξεχνιόμαστε. Μόλις τέσσερις μέρες πριν ανακοινώθηκε η επέκταση του καναλιού MAD στην Αλβανία με την έναρξη λειτουργίας του MAD Albania, στις 16 Ιουνίου μετά τη λειτουργία του στη Βουλγαρία και στην Κύπρο. Σύμφωνα με το σχετικό δελτίο Τύπου «Το MAD, μέσα από αυτή την κίνηση, στοχεύει στη διαμόρφωση του μεγαλύτερου οργανισμού μουσικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και interactive μουσικών υπηρεσιών (internet, κινητή τηλεφωνία, social media κτλ.) στην Ελλάδα και τα ευρύτερα Βαλκάνια, παρέχοντας υπηρεσίες που καλύπτουν όλες τις πλατφόρμες επικοινωνίας και αναπτύσσονται διαρκώς βάσει των τεχνολογικών εξελίξεων και των αναγκών της αγοράς».

Συνεπώς, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι για τον Ανδρέα Κουρή λεφτά υπάρχουν και με το παραπάνω. Αλλά μόνο για να επεκτείνει τις μπίζνες του και να θησαυρίζει περισσότερο. Με τα λεφτά που οφείλει σε εμάς και σε άλλους. Πατώντας πάνω σε πτώματα και πετώντας στην ανέχεια και την εξαθλίωση τους εργαζόμενούς του.

ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΥΡΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.
ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΣ!

Απολυμένοι/ες καταστημάτων Metropolis

Φωτογραφίες από τη διαδήλωση θα βρείτε εδώ:

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Νότες ενάντια στον ρατσισμό





Νότες ενάντια στον ρατσισμό 

Το μουσικό πρόγραμμα του 18ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ Αθήνας

Με ένα από τα πιο δυνατά μουσικά προγράμματα το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Αθήνας εγκαινιάζει το νέο χώρο του στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Στις 4, 5 και 6 Ιουλίου το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ δίνει το 18ο ραντεβού του στους χιλιάδες φίλους του (κάθε χρόνο οι επισκέπτες του ξεπερνούν τους 20.000), φιλοδοξώντας να προσφέρει μουσικές συγκινήσεις για όλα τα γούστα.

Την Παρασκευή 4 Ιουλίου πολλές κιθάρες με Deus Ex Machina, Villagers of Ioannina City, Άλλος Κόσμος & Frank Panx , Mr Highway Band, Thee holy strangers, Homeless Art.

Το Σάββατο 5 Ιουλίου η βραδιά είναι hip hop με 12ος Πίθηκος, Νέγρος του Μοριά, Flow Job, Tiny Jackal, Human, Μόνιμος Κάτοικος and the Crimsons, Wolfy Funk Project feat. Elephant Phinix.

Την Κυριακή 6 Ιουλίου, τη σκυτάλη παίρνει το ελληνικό τραγούδι (έντεχνο και λαϊκό) με Ελένη Τσαλιγοπούλου και Μελίνα Κανά, Βαγγέλη Κορακάκη, Φωτεινή Βελεσιώτου και Βαγγέλη Καζαντζή, Μαρία Παπαγεωργίου, Usurum.

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Παράλληλα, η μεταναστευτική σκηνή του Φεστιβάλ θα φιλοξενεί συγκροτήματα από Αλβανία, Μαδαγασκάρη, Γεωργία, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν, Φιλιππίνες, Μπαγκλαντές, Βουλγαρία.

Αναλυτικά το πρόγραμμα στο: http://antiracistfestival.gr/2014/06/04/sinavlies/

Να σβήσουμε τα σύνορα, να νικήσουμε το φόβο, να μη γίνει ο κόσμος φυλακή!
18ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, 4-5-6 Ιουλίου, Πανεπιστημιούπολη Ιλίσια

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Για το "μεταΔέυτερο"



Για το «μεταΔεύτερο»


Νοιώθω άβολα. Όχι μόνο επειδή στο «μεταΔεύτερο» βρίσκονται άνθρωποι που εκτιμώ και θαυμάζω! Αλλά και επειδή είναι άβολο να γράφεις για γεγονότα που αφενός δεν γνωρίζεις σε βάθος, και αφετέρου εντυπώνονται στον κόσμο σαν άλλη μια περίπτωση διχόνοιας και διάσπασης των εργαζομένων.

Όμως, απ’ την άλλη κάτι δεν μου κάθεται καλά με το «μεταΔεύτερο». Η σφοδρότατη κριτική εναντίον ενός σωματείου εργαζομένων της ΕΡΤ, τη στιγμή που μαίνεται ο πόλεμος δεν συνιστά ούτε εναλλακτική στάση, ούτε κάτι καινούργιο. Σε κάνει αυτό που μισείς και που θες να αποφύγεις. Γιατί τόσα πολλά για «κομματικούς ινστρούκτορες», «εργατοπατέρες» και «μαγαζιά» δεν ακούσαμε ούτε από τον Παντελή Καψή, ούτε από τον Σίμο Κεδίκογλου, ούτε καν από τον Άδωνι Γεωργιάδη. Σταχυολογώ ενδεικτικά από ανακοινώσεις του μεταΔεύτερου και συνεντεύξεις κορυφαίων προσωπικοτήτων του:

***

"Είμαστε με τον αγώνα τους, απλώς κάποια στιγμή για εμάς έγινε ολοφάνερο ότι η πλατφόρμα της ertopen με το συγκεκριμένο τμήμα της ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ εξυπηρετούσε μικροσυνδικαλιστικά ή μεγαλοσυνδικαλιστικά συμφέροντα, άθελά της κι ότι εμείς δεν θα παίζαμε σε αυτό το παιχνίδι".

"Η ηγεσία της ΠΟΣΠΕΡΤ δεν εννοεί να καταλάβει ότι ο αγώνας για πολιτισμό και ενημέρωση δεν έχει ιδιοκτήτες. Αντιμετωπίζει τους ανθρώπους του πολιτισμού σαν μαριονέτες που της κάνουν τη δουλειά και όταν έχουν απόψεις τους πετάει ένα ξεγυρισμένο μαύρο δήθεν για την υπεράσπιση του αγώνα της ΕΡΤ".

"Δεν μας εξέπληξε καθόλου που η παραγωγική ομάδα του Δεύτερου Προγράμματος με το που συγκροτήθηκε βρήκε απέναντί της σχηματισμούς, που στο δικό μου υπαρξιακό πολιτισμό είναι ανίεροι: αγελαίες συνάξεις που θέλουν να τις καλούν συνελεύσεις ένθεν κακείθεν, εκπροσώπους των κομματικών παραμάγαζων στο ενδοερτικό τοπίο, την πολυπληθή τέταρτη εξουσία που μας είπε το αμίμητο «Ποιο Δεύτερο, να πάτε στη Ρόδο που δεν έχουν παραγωγούς να παίζετε εκεί μουσική», χρεωκοπημένα θεσμικά πλαίσια, διάφορους κομματικούς ινστρούκτορες".

"Το μόνο μαγαζί απ’ ότι φαίνεται που λειτουργεί χωρίς καμία διαφάνεια είναι το μαγαζί της ΠΟΣΠΕΡΤ και του προέδρου της".

"Είναι ολοφάνερο ότι με ένα τμήμα της ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ είναι απολύτως αδύνατο να συνεννοηθούμε. Έχουμε, εν τω μεταξύ, φάει κατακέφαλα παρασυνελεύσεις, πινελίκια, απειλές για ξυλοδαρμούς, καταγγελίες ότι δεν μας ελέγχουνε και έχουμε στήσει παραμάγαζο, έτσι αποδεικνύεται ότι η συνύπαρξη αυτή είναι αμοιβαία επικίνδυνη".

***

Δεν εννοώ ότι η ΠΟΣΠΕΡΤ είναι ιερή αγελάδα υπεράνω κριτικής, αλλά τυγχάνει να εκπροσωπεί αυτούς που βρέθηκαν στη δίνη της κυβερνητικής πολιτικής και του μαύρου: τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Και τη συγκυρία δεν γίνεται να μην την λαμβάνουμε υπόψη. Εξάλλου, από την ertopen ξεκίνησε και η ομάδα του μεταΔεύτερου· όσο ήταν εκεί δεν υπήρχαν εργατοπατέρες; Εν τέλει, με τέτοια δημόσια ξεβρακώματα, το μόνο που εξυπηρετείται είναι η γνωστή λογική του καθεστώτος και των προβάτων του: «Έλα μωρέ, όλοι ίδιοι είναι». Το ίδιο ακριβώς μας λένε και οι του «μεταΔεύτερου»:

"Οι συνδικαλιστές της ηγεσίας της ΠΟΣΠΕΡΤ διάλεξαν όπως παλιότερα κάποιοι κυβερνητικοί συνομιλητές τους να κλείσουν το Δεύτερο. Εμείς είμαστε εδώ για να το κρατήσουμε ανοιχτό".

Η ομάδα του μεταΔεύτερου επέλεξε μια ατυχέστατη συγκυρία για να δράσει, μαζί με έναν ατυχέστατο τίτλο για να αυτοχαρακτηριστεί. Μα καλά, πώς και τους διέφυγε ότι το «Δεύτερο» εκπέμπει ήδη από την ertopen; Πώς μπορεί να υπάρχει «μετά» σε κάτι που είναι ακόμα ορθάνοιχτο και ζωντανό; Όλος ο τζέρτζελος με την ΕΡΤ γι’ αυτό έγινε, για να μην υπάρξουν τα «μετά» των κυβερνητικών σχεδίων, και τελικά ήρθε το «μετά» από εκεί που δεν το περιμέναμε. Και πανηγυρίζουμε κιόλας; Νονός του εγχειρήματος είναι - διάβασα - ο Τριπολίτης, και συντονιστής ο Μητρόπουλος. Πώς θα φαινόταν άραγε μια «μεταΑΕΠΙ»; Ή μια «μεταYAFKA RECORDS»; Αλλά φαίνεται ότι επειδή το «Δεύτερο» είναι δημόσιος τίτλος και όχι ιδιωτική επιχείρηση μπορεί να αποτελεί και νόμιμο στόχο διεκδίκησης για «κληρονομιές» και «συνέχειες». Τα ιδιωτικά είναι πάντα καλύτερα προστατευμένα.

Εδώ γεννιέται ένα ξεκάθαρο θέμα αρχής. Το "Δεύτερο" (και όλα τα παράγωγα - προΔεύτερο, μεταΔεύτερο, ημιΔεύτερο, αναΔεύτερο) είναι κοινωνικό αγαθό και δημόσια ιδοκτησία. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για την έννοια της αυτοδιαχείρισης, υπενθυμίζω ότι είναι άλλο πράγμα να πάνε οι παραγωγοί και να αυτοδιαχειριστούν μια ιδιωτική εταιρεία (yes, μέσα!), και άλλο το να πάρει μια ομάδα εργαζομένων (ούτε καν όλοι οι εργαζόμενοι ή έστω η πλειοψηφία τους) μαζί με φίλους και συνεργάτες τον τίτλο και την κληρονομιά μιας δημόσιας επιχείρησης, στο όνομα της αυτοδιαχείρισης! Αυτή, η δεύτερη -ή ...μεταδεύτερη- περίπτωση δεν είναι αυτοδιαχείριση, ή τέλος πάντων είναι μια ιδιόμορφη αυτοδιαχείρισης εις βάρος του δημοσίου, ιδιαίτερα όταν γίνεται λόγος για διεκδίκηση ραδιοφωνικής συχνότητας και για συμμετοχή στη διαφημιστική αγορά (δες ΕΔΩ).

Και είναι και κάτι άλλο στη μέση. Δεν έχω ιδέα τι πραγματικά συνέβη και τα «τσουγκρίσανε» οι «μεταΔεύτεροι» με το ertopen και την ΠΟΣΠΕΡΤ. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω ανακοινώσεις και δηλώσεις, και άκρη δεν βγάζω. Αλλά ας υποθέσω ότι έχουν χίλια δίκια! Πάνω από τις αιτίες της δυσαρέσκειάς τους και πάνω από οτιδήποτε συνέβη ή δε συνέβη βρίσκεται κάτι πολύ μεγαλύτερο: η κληρονομιά του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ. Ο πολιτικός αντίκτυπος όλων αυτών στην ανυποψίαστη και ήδη ηττημένη κοινωνία. Ο κίνδυνος εξίσωσης της κυβέρνησης με το συνδικαλισμό στα μάτια του κόσμου. Ποιος ασχολείται με όλα αυτά; Αυτά δεν αποτελούν πολιτισμό; Καλός και άγιος ο Χατζιδάκις, δε λέω, αλλά όχι πάνω στο πτώμα της ΕΡΤ, του «Δευτέρου» που συνεχίζει, και του …επάρατου συνδικαλισμού.

Καλή αρχή στο μεταΔεύτερο, λοιπόν. Δεν χωρά αμφιβολία ότι οι άνθρωποί του θα παράγουν πολιτισμό υψηλού επιπέδου. Είναι επίσης βέβαιο ότι τέτοιες πρωτοβουλίες αυτοδιαχειριζόμενες, «από τα κάτω», είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτες· είναι αναγκαίες. Θα μπορούσαν όμως οι ίδιοι - επιτρέψτε μου την υπόδειξη - να είχαν κάνει τα πράγματα αλλιώς: με περισσότερο τακτ, με περισσότερη επίγνωση της συγκυρίας, με λιγότερο άγχος μην τυχόν και χαθεί το τρένο του «Δεύτερου». Στη συνείδησή μου, η πρωτοβουλία τους έχει κάτι από τη με-το-ζόρι διεκδίκηση μιας κληρονομιάς «κατά του μαύρου» που ανήκει ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ και ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. Έχει κάτι από την αίσθηση ότι το πραγματικό διακύβευμα δεν ήταν αν θα κλείσει ή θα ανοίξει η ΕΡΤ, αλλά το ποιος θα πάρει την ταμπέλα του καταστήματος,ενός δημόσιου καταστήματος, και μάλιστα βιαστικά και άκομψα.

Έχει κάτι από ήττα - πολιτική και σημειολογική για όλους μας, τους μονίμως διασπασμένους, τους μονίμως χαμένους - πριν καν η ομάδα βγει στο γήπεδο: από τα αποδυτήρια.

ηρ.οικ.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Για την "Αισθηματική Ηλικία" του Δημήτρη Μαραμή




Μην παρασυρθείτε από τους εν γένει χαμηλούς τόνους του έργου και της εικόνας του Δημήτρη Μαραμή. Μην παρασυρθείτε από τη λιτή, κλασική ενορχήστρωση, τα έγχορδα και το πιάνο, τη λυρική ερμηνεία του νεοεισελθόντα στη δισκογραφία Θοδωρή Βουτσικάκη. Μην παρασυρθείτε από τον τίτλο, «Αισθηματική ηλικία», ούτε καν από το μικρό παιδάκι στο εξώφυλλο του CD-βιβλίου και τη μελαγχολική αθωότητα που αποπνέει.

Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μελοδραματικότητα και αθωότητες· εδώ έχουμε να κάνουμε με άγριες καταστάσεις. Χρόνια είχα να ακούσω τραγούδια με τόσο έντονο ρυθμό, με τόση έντονη αίσθηση της κίνησης, με τέτοια εσωτερική ενέργεια. Αναφέρομαι καταρχήν στο «Φθινόπωρο σ’ αγάπησα» και στους «Μπερντέδες», ποιήματα του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη· «κι απ’ το μέλι ποθοπλάνταζε / το κορμί σου και το μάτι / κι οι μπερντέδες ήταν κόκκινοι / κι ήταν άσπρο το κρεββάτι». Συγνώμη, αλλά εγώ παιδί έβλεπα Στρουμφάκια και Αστυνόμο Σαΐνη, και δεν είχα ιδέες από μπερντέδες και κρεβάτια. Κι ούτε μου ορμούσαν οι έρωτες τα βράδια, όπως στο ποίημα του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου που τόσο μαεστρικά μελοποιεί ο Μαραμής: «Αγάπες και κρύσταλλα / χυμούν μες στη νύχτα».

ΟΚ, το παραδέχομαι ότι η ενότητα «Τρία Παραμύθια» με τρία τραγούδια σε στίχους Σωτήρη Τριβιζά (τα δύο σε «δεύτερη εμφάνιση») είναι πράγματι μια νησίδα τρυφερότητας και ρομαντικών εικόνων. Αλλά δεν κρατάει για πολύ. Γιατί και τα όνειρα του Γκανά κορμί έχουν μέσα, κόκκινα μεταξωτά, και ψηλές γυναίκες. Και στο τέλος έρχεται ο επίλογος, οι «Μπερντέδες» σε ορχηστρική εκδοχή, να επικυρώσει αυτό ακριβώς το πράγμα: ότι μέσα από το πέπλο της παιδικότητας και του παραμυθιού, τρέχει γκαζώνοντας η ρυθμική, μελωδική, και εν τέλει ενστικτώδης ορμή του Δημήτρη Μαραμή.

Η «Αισθηματική ηλικία» είναι ένας δίσκος «ταυτότητας» για τον συνθέτη, χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς μέσες λύσεις, χωρίς δοσολογίες μαγειρέματος. Μακάρι σε επόμενη δουλειά του ο Μαραμής να δείξει ακόμα πιο απροκάλυπτα - και σε επίπεδο, πλέον, ήχου και ενορχήστρωσης - αυτή την τόσο απόλυτη και εν τέλει ροκ πλευρά του.

Ηρακλής Οικονόμου

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Το Giusurum ξαναχτυπά!



Να' μαστε πάλι εδώ. Έξι χρόνια μετά την κυκλοφορία της συλλογής indie Side of Music Vol1 και κάτι λιγότερο από δυο χρόνια από την κυκλοφορία του DVD με τίτλο live sessions@Giusurum. Το σχεδιάζαμε καιρό. Το υλοποιήσαμε με μια μικρή καθυστέρηση αλλά πλέον το νέο μας χτύπημα είναι έτοιμο.

Πρόκειται για την δεύτερη συλλογή μας με τίτλο indie Side of Music Vol2 με την συμμετοχή 15 συγκροτημάτων και μεμονωμένων καλλιτεχνών της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής σκηνής. Ελπίζουμε ότι και το Vol2 θα βρει την ανταπόκριση που έτυχε το Vol1 αλλά κυρίως να σας αρέσει εξίσου. 

Να ευχαριστήσουμε όλους όσοι συνέβαλλαν να γίνει πραγματικότητα και ιδιαίτερα την LickMyKazoo ακόμη μια φορά για το artwork που ετοίμασε για την συλλογή αυτή. Και όπως συνηθίζουμε να λέμε "η σκυτάλη στην πραγματική πρωταγωνίστρια. Την μουσική. Καλή σας και μας ακρόαση. 

Mάης 2014
giusurum.blogspot.com

Για να κατεβάσετε τη συλλογή, ακολουθήστε τις οδηγίες εδώ:


Και τo tracklist της συλλογής:

01) The You and What Army Faction - I used a blade to carve me a new smil
02) Katrin the Thrill - Under The Skylight
03) The Mongrelettes -Shallow Love 4
04) Frankie - Don't Get Too Excited
05) Jake Leg - Always Better
06) Μιχάλης Τσαντίλας - Take Me Away
07) Carte Postale - Mary
08) Those hidden places - daydream
09) Sugar Factory - Walking On Different Paths
10) Playground Theory - Waves
11) Lower Cut - Absence
12) κτίρια τη νύχτα - ΒΕΛΟΝΑ
13) LOGOUT - Ad template
14) Alexandros - Black
15) Kristof -reve

Φεστιβάλ Αναιρέσεις 2014



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


(Αθήνα - Ιερά οδός 54, Ελαιώνας)
Ημερήσια Είσοδος 5 €

ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ….

Πόσα συγκροτήματα μπορείς να δεις με 5 ευρώ;

Οι Αναιρέσεις δίνουν την απάντηση με το φετινό πολύμορφο και πλούσιο μουσικό τους πρόγραμμα…

Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 6 Ιούνη οι Ψυχόδραμα θα ανέβουν στη μία εκ των δύο σκηνών των Αναιρέσεων για το καλοκαιρινό τους live στην Αθήνα γεμίζοντας το χώρο με τους ήχους και τους στίχους τους που τόσο έχουν αγαπηθεί από την νεολαία της αμφισβήτησης. Την σκυτάλη θα πάρουν αμέσως μετά οι Rebel Diaz από τη Νέα Υόρκη. Το hip hop συγκρότημα που οι Αναιρέσεις έκαναν γνωστό στο Ελληνικό κοινό το 2011, επιστρέφει με πενταμελή πλέον σύνθεση, ως μπάντα παρά κλασσικό hip hop σχήμα. Για να ακολουθήσουν αμέσως μετά οι Βρετανοί Senser. Μεταλλικές κιθάρες, drum n’ bass μοτίβα, ηλεκτρονική μουσική, ραπ και hip hop τεχνικές, προβλέπεται να απογειώσουν τη πρώτη νύχτα του φεστιβάλ. Παράλληλα στην άλλη σκηνή η Ματούλα Ζαμάνη και οι σωματοφύλακές της, έρχονται να μοιραστούν μαζί μας πρωτόγνωρα συναισθήματα, αγνές επιθυμίες, ολοκαίνουριες μουσικές και πονηρά βλέμματα. Με αποσκευές το Varligali, το καινούργιο δισκάκι Muma, με φαντασιακές διασκευές και με πυξίδα μόνο την καρδιά, η Ματούλα Ζαμάνη και οι σωματοφύλακες της σταματούν το χρόνο και φέρνουν καλοκαιρινές ομορφιές στις καρδιές όσων ονειρεύονται…Την Ματούλα θα ακολουθήσει το σετ των Άσσων του Λουί Σαλβαδόρ , της πιο τρελής hot swing και όχι μόνο μπάντας της Αθήνας. Κέφι και χορός με διασκευές από τα πιο βαριά ρεμπέτικα έως την σχολή της Βαρκελώνης! Δύο τρελά σαξόφωνα, το rhythm section, ένας ελληνοϊσπανός μαέστρος και μια μεγάλη γυναικεία jazz φωνή. Αυτοί είναι οι Άσσοι! 

Το Σαββάτο 7 Ιούνη, ένα καρέ ελληνικών συγκροτημάτων θα καταλάβουν την μία σκηνή των Αναιρέσεων, διαμορφώνοντας ένα πολύωρο πρόγραμμα γεμάτο ευφάνταστες διασκευές και πρωτότυπες συνθέσεις. Διαφορετικές προτάσεις που τις ενώνει το στοιχείο της μουσικής ελευθερίας και το ανοιχτό πνεύμα. Αρχή με τους His Majesty The King of Spain σε ένα σετ από αυτά που δεν συνηθίζουν στις μέχρι τώρα εμφανίσεις τους. Ακολουθούν οι Mode Plagal με τζαζ και φανκ προσεγγίσεις της Ελληνικής και βαλκανικής παράδοσης, για να τους διαδεχτούν οι Dirty Fuse με τα Surfebetika τους, μια surf-rock ανάγνωση ρεμπέτικων τραγουδιών καθώς και κομμάτια από τη υπόλοιπη δισκογραφία τους. Το πάρτι πρόκειται να ολοκληρωθεί με τους Wedding Singers και το άκρως διασκεδαστικό τους σετ. Ταυτόχρονα στην άλλη σκηνή του φεστιβάλ θα συμβαίνουν άκρως σημαντικά πράγματα. Το πρώτο από αυτά θα είναι η παρουσίαση του Φυλάξου!, του πολύ επίκαιρου έργου των Τάσου Γκρούς και Ιωάννη Πανουτσόπουλου με τη φωνή της αγαπημένης των Αναιρέσεων Φωτεινής Βελεσιώτου. Σύγχρονα λαϊκά τραγούδια για τη κρίση που ζούμε και το πώς φτάσαμε ως εδώ. Ένα έργο για την παρουσίαση του οποίου νιώθουμε περήφανοι. Θα ακολουθήσει ένας παλιός γνώριμος του φεστιβάλ, που είχαμε χρόνια να τον φιλοξενήσουμε, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Ο Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός, έρχεται να συναντήσει το κοινό του με τις αποσκευές του γεμάτες με τις μουσικές, τα στιχάκια του, την αγάπη του για αυτό που κάνει και τη χαρά της ζωντανής επαφής! Για μια βραδιά θα ζωντανέψουν οι μελωδίες, τα λόγια, τα ποιήματα και η «επικοινωνία» με τραγούδια που αγαπήθηκαν μες τα χρόνια. Η Ανατολή συναντά την Δύση, με έναν μοναδικό τρόπο που ο Δημήτρης γνωρίζει καλά. Έναν τρόπο που υπηρετεί ακόμη καλλίτερα με την φωνή του. Μαζί του η Σοφία Γεωργαντζή. H βραδιά θα κλείσει με Ικαριώτικο γλέντι μέχρι πρωίας από το Συγκρότημα Σκάζακας του φημισμένου Βιολιστή Λευτέρη Πούλη.

Την Κυριακή 8 Ιούνη, οι Υπεραστικοί, η νέα συνειδητή μουσική έκφραση του κινήματος και της αριστεράς θα ανοίξουν την αυλαία της τελευταίας νύχτας του φεστιβάλ για να δώσουν τη σκυτάλη στους πάντα μοναδικούς Χειμερινούς Κολυμβητές. Στην άλλη σκηνή το φινάλε του φεστιβάλ θα δώσει μια εκρηκτική τριπλέτα... Την αρχή θα κάνουν οι ANFO, η νέα rock n Roll δύναμη της Αθήνας. Με ήχο που ξεπερνάει τα στενά όρια του punk rock, που είναι και η κύρια, κοινή, μουσική καταβολή όλων των μελών της μπάντας και τραγούδια που έχουν ως κορμό την ουσιαστική απλότητα και το ανοιχτό πνεύμα του επαναστατικού Rock n Roll, εκρηκτικοί όπως και το όνομα τους, αποτελούν το καλύτερο άνοιγμα ενός live που θα συζητηθεί. Και μετά; Συναγερμός! Οι Boikot στην 2η εμφάνιση τους στις Αναιρέσεις, ένα από τα πιο ιστορικά σχήματα του σκα-πανκ κινήματος της νότιας Ευρώπης. O Τσε, ο Ισπανικός Εμφύλιος, η αντιφασιστική πάλη το κίνημα και η επανάσταση συναντούν το παθιασμένο punk και τη ska αποθέωση. Καλύτερο φινάλε δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε για αυτή τη συναυλία από την εμφάνιση των Banda Bassotti. Το παρελθόν και το παρόν της κομμουνιστικής και επαναστατικής αριστεράς μέσα από τα ska-rock τραγούδια ενός συγκροτήματος με βαριά ιστορία…… και ποιος ξέρει ίσως ένα ανεπανάληπτο jam των Banda Bassotii και των Boikot βάλει την τελευταία σφραγίδα στις φετινές Αναιρέσεις…

Όλες οι συναυλίες ξεκινούν στις 9.30 μμ, άγνωστο το πότε τελειώνουν….

Διοργάνωση: νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Νέο Αριστερό Ρεύμα

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Η άλλη οπτική (6)


(Μανώλης Γιάνναρος #6)
http://mgiannaros.blogspot.gr/



Αχ, οι μικρές μπουκλίτσες του αυχένα,
την ώρα που στεγνώνεις ως να φανεί το αλάτι.
Στάζουν τότε στην πλάτη μας, τα όπλα, σφυριά, δρεπάνια, κατσαβίδια,
μέχρι και μπαστούνια του γκολφ.
Όλα αυτά που θα εξημερώσουν τον έρωτα μέχρι θανάτου.



Μέλια Πουρή