Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008

Μουσική & Αριστερά: η περίπτωση Καζαντζίδη






Στο άρθρο του "Ο Μπιθικώτσης τραγουδάει Θεοδωράκη" στο περιοδικό "Όασις" (Σεπτέμβριος 2008, τεύχος 2, σελ. 82), ο Θανάσης Γιώγλου παραπέμπει στην ακόλουθη ανάμνηση του Μίκη Θεοδωράκη για τον Στέλιο Καζαντζίδη:


«Ήταν εποχή που όλοι μαζί, Χιώτης, Μαίρη Λίντα, Στέλιος, Μαρινέλλα και Μπιθικώτσης, κλεισμένοι στο μικρό στούντιο της Columbia στην οδό Λυκούργου, κάναμε εντατικές πρόβες για Επιτάφιο, Πολιτεία και Αρχιπέλαγος. Από ’κει πηγαίναμε κατ’ ευθείαν στο μεγάλο στούντιο στον Περισσό. Γράφαμε μαζί, τρώγαμε μαζί στα ταβερνάκια της Νέας Ιωνίας και τα βράδια πότε στη Δροσιά για πεϊνιρλί και πότε φτάναμε ως το Κιάτο, όπου ο Στέλιος είχε ένα σπιτάκι στην αμμουδιά για να ψαρεύει. Πολύ συχνά κοιμόμαστε κάτω απ’ την ίδια στέγη. Ειδικά ο Στέλιος μαζί μου έκανε σαν παιδί, γιατί είχε μια κρυφή δίψα για την Αριστερά και του άρεσε να παίρνουμε οι δυο μας το αυτοκίνητο και να βγαίνουμε απ’ την Αθήνα να τραγουδήσουμε δυνατά εαμίτικα τραγούδια. Είχε περάσει, όπως κι ο Γρηγόρης, απ’ τη Μακρόνησο, ενώ η μάνα του ζούσε σ’ ένα φτωχό σπιτάκι στη Νέα Φιλαδέλφεια με τις αναμνήσεις της».


Μίκης Θεοδωράκης

Δεν υπάρχουν σχόλια: