Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Πιπίλα τέλος

Υπενθυμίζουμε ότι τα ενυπόγραφα κείμενα του blog εκφράζουν αυστηρά και μόνο τον εκάστοτε συντάκτη, και σε καμία περίπτωση το σύνολο των συνεργατών των Μ.Π.

"Ήρθε η ώρα να τους χαλάσουμε τη σούπα. Να σκυλιάσουν Μέρκελ, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Ένωση και Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων. Να μην ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα, να χάσουν τα αυγά και τα πασχάλια". Δεν τα λέω εγώ αυτά, αλλά άνθρωποι που μέχρι πρότινος ψήφιζαν δικομματισμό, και που τώρα με έκπληξη βλέπω να μου εξηγούν γιατί είναι χρήσιμη η ψήφος στον Τσίπρα, επιβεβλημένη η ψήφος στην Παπαρήγα, και ελπιδοφόρα η ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτοί οι ίδιοι που εδώ και δεκαπέντε χρόνια σε κοιτούσαν σαν εξωγήινο ζόμπυ αν τους έλεγες τα ίδια, έρχονται τώρα και μου μιλούν και νομίζω ότι ακούω τον Βελουχιώτη! Τι έγινε ωρέ παιδιά; Σαν να έχει επιταχυνθεί η κίνηση της ιστορίας, σαν τα πάντα να ρέουν ταχύτερα, συμπεριλαμβανομένης και της ανθρώπινης συνείδησης. Δεν ξέρω τι λένε τα μυστικά γκάλοπ πρεσβειών και κομμάτων, ούτε τα ελεεινά παπαγαλάκια των μέσων μαζικής εγκεφαλομαλάκυνσης, πάντως τα δικά μου γκάλοπ λένε ότι η οργή δεν σταματιέται με ηρεμιστικά χαπάκια τύπου Καμμένος και Κουβέλης, ούτε βέβαια με φασιστοειδή τάγματα θανάτου. Η μπίλια γυρίζει, και ίσως αυτή τη φορά πέσει στο κόκκινο.

Και καλώς να πέσει! Ήρθε η ώρα να φέρουμε την αριστερά - όπως κι αν θέλει αυτή να ονομάζεται, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ - προ των ευθυνών της. Τελειώσαν τα προσχήματα και οι δικαιολογίες. Είσαι ικανός μόνο για να μένεις μια ζωή στην αντιπολίτευση, στο σπιτάκι σου (είτε αυτό λέγεται Περισσός, είτε Κουμουνδούρου), και να γράφεις κατεβατά για το σοσιαλισμό που θα έρθει μέσω της ... αντιπολίτευσης, μέσω της ... επιφοίτησης του αγίου πνεύματος ή μέσω ... των ευρω-ομολόγων; Ή μήπως μπορείς να τραβήξεις μπροστά, ενωτικά και μετωπικά, να εμπνεύσεις, να διαμορφώσεις σοβαρό πρόγραμμα προοδευτικού κοινωνικού μετασχηματισμού; Η αριστερά που δεν συνομιλεί, που δεν προτείνει, που απλώς ασκεί κριτική στον άλλον, αυτή η ρουτινιάρικη, στάσιμη και πεθαμένη αριστερά είναι ένα απομεινάρι του παρελθόντος. Χορτάσαμε από διαπιστώσεις. Λύσεις και προτάσεις θέλουμε, που να συνοδεύονται από την κατάλληλη τακτική, δηλαδή από ένα πλατύ μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Από Δευτέρα, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, αυτό θα είναι το χρέος όλων των ... επαγγελματιών ριζοσπαστών: η επεξεργασία αυτού του μετώπου, των ιδεών και των προτάσεών του.
Στις εκλογές ας στερήσουμε από την αριστερά την πιπίλα της, τη μόνιμή της δικαιολογία: "εγώ καλά τα λέω αλλά δεν με ψηφίζουνε". Ας την ψηφίσουμε, κριτικά, ανοιχτόμυαλα, και με επίγνωση των αντιφάσεών της. Ας βγάλουμε από το κακομαθημένο μωρό την πιπίλα, μπας και δούμε αν εκτός από το να κλαίει ξέρει και να μιλάει. Και, προπαντός, να δρα! ηρ.οικ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Τα είπες όλα, Ηρακλή. Πάμε να τους ρίξουμε την ψήφο μας ακόμα μια φορά κι ας τους φωτίσουν ο Θεός, ο Μαρξ, ο Μάο και το σκήνωμα του Ιωσήφ μαζί. Λιγοστές οι ελπίδες να καταλάβουν έστω και μια γραμμή από όσα γράφεις και να αλλάξουν ρότα όμως τι άλλο μας μένει; Οι Πειρατές και ο Λεβέντης... κ.μαργιόλης