Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Για τον "Απόπλου" των Μιχάλη Τερζή και Δημήτρη Λέντζου






ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΕΡΖΗΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΝΤΖΟΣ
ΑΠΟΠΛΟΥΣ
ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

Από το «Ύμνος και Θρήνος για την Κύπρο» μέχρι τα «Μανιάτικα» και το «Όλη τη μουσική μες στην αγάπη βάλε», ο Μιχάλης Τερζής έχει διαγράψει τη δική του διακριτή πορεία στο έντεχνο-λαϊκό τραγούδι. Στον «Απόπλου» παρουσιάζει με ευχέρεια ένα μέρος των μελωδικών και ρυθμικών του εργαλείων. Στιβαρές λαϊκές δημιουργίες (Πρόσωπα βυζαντινά, Από το άλλο στο αλλού, Μικρές ιστορίες, Δεν τη μπορώ τη μοναξιά), αιγαιοπελαγίτικοι μπάλοι (Απόπλους), λυρικές μπαλάντες (Ο θίασος), πολυφωνικά μοιρολόγια (Μάνα μοναχή) συνθέτουν ένα ενδιαφέρον ψηφιδωτό. Στη δημιουργία του, ο στίχος παίζει κομβικό ρόλο. Ο Δημήτρης Λέντζος μετά τον «Έρωτα Αρχάγγελο» του Λεοντή και το «Φαγιούμ» του Νεοφυτίδη φτιάχνει πλέον τη δική του σχολή, όντας σε διάλογο με τον Νίκο Καββαδία αλλά και με τον Ηλία Κατσούλη. Στίχοι με όμορφες εικόνες, εσωτερικό ρυθμό, απλότητα αλλά και μεγάλα νοήματα, στίχοι που συνομιλούν με τον ακροατή αποφεύγοντας το διδακτισμό.


Δυστυχώς, το ωραιότερο τραγούδι του δίσκου, ο συγκλονιστικός «Θίασος», έτυχε μιας κακής ερμηνείας από τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Με όλο το σεβασμό στον καλό μας τραγουδοποιό, τα φάλτσα και οι βραχνάδες του προσβάλλουν τον ακροατή … μια και έξω, όπως φαίνεται ότι ήταν και η ηχογράφηση στο στούντιο. Πώς το επέτρεψε ο ίδιος, και πώς του το επέτρεψαν; Κατά τα λοιπά, η ερμηνευτική ομάδα των Γεράσιμου Ανδρεάτου, Παντελή Θεοχαρίδη, Κώστα Μακεδόνα, Γιώργου Μπαγιώκη, Γιώργου Νταλάρα, Σοφίας Παπάζογλου και Πίτσας Παπαδοπούλου είναι εξαιρετική, αν και στο βωμό της θυσιάζεται εν μέρει η συνολική ενότητα του έργου. Η αντοχή της φωνής του Νταλάρα είναι αξιοθαύμαστη, ενώ συγκινητική είναι η συμμετοχή του Μπαγιώκη (της μνημειώδους «Μαντζουράνας στο κατώφλι») στο Μάνα μοναχή, που φέρνει ένα άρωμα ηπειρώτικης γαλήνης στη βουή της πόλης.

Συνολικά, ο δίσκος παραπέμπει στη χρυσή εποχή του έντεχνου-λαϊκού τραγουδιού. Η τέχνη αυτού του τραγουδιού, όπως αποδεικνύουν περίτρανα ο Τερζής και ο Λέντζος, είναι ακόμα ζωντανή και κλωτσάει. Σε μας δε μένει παρά να την αφουγκραστούμε και να τη βιώσουμε.

Ηρακλής Οικονόμου
(Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)

7 σχόλια:

ένας στρατολάτης είπε...

Πολύ ενδιαφέρον, θα το έχω στα υπόψη.
Ο Μπαγιώκης είναι όντως πολύ συμπαθής τραγουδιστής. Μου αρέσει πολύ και στις "Πυγολαμπίδες" του Λεοντή, μ' αυτό το δίσκο τον ανακάλυψα.

Οδυσσέας Ξένος είπε...

Πολύ καλή δουλειά του Μιχάλη Τερζή στο σύνολό της και ξεχωρίζω ιδιαίτερα τα 2 κομμάτια που ερμηνεύει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας: "Ο θίασος" και "Η κόμη της Βερενίκης"

Ανώνυμος είπε...

Είχα καιρό ν' ακούσω cd που να μου αρέσουν όλα τα τραγούδια ανεξαιρέτως.
Μακάρι να πάει καλά και να ξεχωρίσει.

Ανώνυμος είπε...

Τον Μπαγιώκη ο Τερζής στο σημείωμά του τον κατατάσσει στους νεώτερους φίλους του ενώ τον Νταλάρα και το Μαχαιρίτσα στους παλιότερους φίλους του.

Ανώνυμος είπε...

Για μια ακόμη φορά ο σπουδαίος αυτός δημιουργός προσφέρει στην Τέχνη ένα ακόμη αξιόλογο δημιούργημα.
Είναι άδικο όμως να διακρίνει ανάμεσα στους συνεργάτες του.
Ακυρώνει τη φιλοσοφία που δηλώνει ότι τον χαρακτηρίζει.
Πολύ κρίμα για την ιστορία του ...

Μουσικά Προάστια είπε...

Στρατολάτης:
Φίλε Στρατολάτη, πράγματι εξαιρετικός ο Μπαγιώκης, και με σπάνιο ηχόχρωμα. Τσέκαρε και τη "Ματζουράνα στο Κατώφλι", κλασική αξία!

Οδυσσέας Ξένος:
Χαίρε Οδυσσέα. Ναι, τα τραγούδια είναι συγκλονιστικά. Η ερμηνεία του Μαχαιρίτσα όμως είναι ακατανόητη. Αν είχε βρογχικά θα έπρεπε να τα ηχογραφήσει άλλη φορά.

Ανώνυμος (1):
Μένει να ανακαλυφθεί, μαζί με τόσες εργασίες που βγαίνουν σε μία τόσο λάθος εποχή. Έχω πειστεί ότι μία μεγάλη μερίδα ακροατών πλέον ψάχνει για ringtones και όχι για την εμπειρία του τραγουδιού.

Ανώνυμος (2):
ΟΚ, ευχαριστώ για τη διόρθωση, η ερμηνεία σας είναι απολύτως πειστική. Το σχετικό μου σχόλιο - καλοπροαίρετο - διεγράφη από το κείμενο.

Ανώνυμος (3):
Δεν έγινε καμία διάκριση από τον Τερζή ανάμεσα στους συνεργάτες του, το σχόλιό μου αφορούσε αποκλειστικά τον Μπαγιώκη και το κατά πόσο είναι "νεώτερος". Υιοθετώ την ερμηνεία του Ανώνυμου (2) ότι η αναφορά είναι στα χρόνια της φιλίας, όχι της παρουσίας στο τραγούδι. Ούτως ή άλλως, μάλλον υπερβολική και αδικαιολόγητη η αναφορά σας.

Ευχαριστώ. ηρ. οικ.

Νικόλαος Γιαμαλής είπε...

τη βραχνάδα την ακούω και εγώ και δε με ενοχλεί τα φάλτσα δε βρίσκω