Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Συνέντευξη με την Έρση Οικονόμου





New Entry: Έρση Οικονόμου

Μια τραγουδίστρια της επόμενης μέρας στην πρώτη της συνέντευξη  


του Αργύρη Παπαστάθη


Το χειμώνα που μας πέρασε βρεθήκαμε με τον Ηρακλή στα Εξάρχεια, στο καφέ «Οι Πέντε Δρόμοι». Κάπου στο βάθος, ανάμεσα στον καπνό των θαμώνων τραγουδούσε μία πολύ νεαρή κοπέλα, συνοδεία πιάνου και κιθάρας. Πλησιάσαμε, πιάσαμε «στασίδι» και την ακούσαμε επί δύο ώρες να ερμηνεύει τραγούδια στα αγγλικά περνώντας από την τζαζ ως τον Έλβις Πρίσλεϊ και από την Μπίλι Χόλιντεϊ ως τον αξέχαστο Τζόνι Κας. Βγαίνοντας, κοιταχτήκαμε με τον παλιό μου συμμαθητή και ήταν σαν να σκεφτήκαμε το ίδιο: αυτή η κοπέλα θα μας απασχολήσει, ξανά. Το όνομα του κοριτσιού με την ξεχωριστή φωνή είναι Έρση Οικονόμου και αυτή είναι η πρώτη της συνέντευξη.


- Πότε και πώς ξεκίνησες τα πρώτα σου βήματα στη μουσική;

Από πολύ μικρή ηλικία κατάλαβα ότι αγαπάω τη μουσική. Ενθουσιαζόμουν με τα συναισθήματα που μου προκαλούσε. Στο σπίτι πάντα είχε πρωτεύοντα ρόλο, ιδιαίτερα τις Κυριακές με θυμάμαι να ξυπνάω με μουσική που βάζαμε για να ομορφύνει το πρωινό. Ηχούσε μουσική του Σαββόπουλου, του Χατζιδάκι αλλά και κλασσικά κομμάτια ή jazz. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού άρχισα μαθήματα πιάνου, μεγαλώνοντας συνέχισα με κιθάρα και έπειτα αρμονία και φωνητική, προσπαθώντας να γράφω και δικά μου κομμάτια. Πάντα μου άρεσε να τραγουδάω, πιο έντονα όμως εκδήλωσα αυτή την αγάπη στην εφηβεία με τη βοήθεια φίλων καθώς ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί. Η μουσική ως τρόπος έκφρασης είναι κάτι που σύντομα συνειδητοποίησα ότι μου δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας και ελευθερίας.

Πότε και πώς αποφάσισες να βρεθείς επί σκηνής μπροστά σε κόσμο;
Πρώτη φορά ανέβηκα στη σκηνή σε εκδηλώσεις του σχολείου, αργότερα σε συναυλίες με το ωδείο. Φέτος το χειμώνα έζησα την εμπειρία του μαγαζιού στους "Πέντε Δρόμους".

- Μίλησέ μας για το σχήμα με το οποίο εμφανίζεσαι στο live, αν δεν κάνω λάθος το όνομα είναι Ladies and the Tramp.

Εδώ και κάποιους μήνες συνεργάζομαι με δύο ταλαντούχους μουσικούς, την Αιμιλία Τσιράκη στο πιάνο και τον Νικήτα Συντυχάκη στην κιθάρα. Είμαστε ένα σχήμα πιάνο-κιθάρα-φωνή και κάνουμε ακουστικά live με διασκευές γνωστών κομματιών.  Χαίρομαι που βρίσκομαι μαζί με αφοσιωμένους μουσικούς και που μπορούμε να ανταλλάσουμε ιδέες και να δημιουργούμε διασκευές οι οποίες μας εκφράζουν.

- Σε ακούσαμε να τραγουδάς από τζαζ μέχρι Έλβις και Τζόνι Κας. Ποιο είδος τραγουδιού αγαπάς περισσότερο;
Δεν μπορώ να πω ότι αγαπώ κάποιο είδος μουσικής παραπάνω από κάποιο άλλο. Λατρεύω τη jazz, είναι ένα οικείο και ελκυστικό άκουσμα, το ίδιο όμως συμβαίνει με ήχους blues, swing αλλά και με τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Οι επιρροές είναι πολλές και διαφορετικές. Το κάθε μουσικό είδος διαθέτει το δικό του αίσθημα.

Κι αν σου έλεγαν ότι ξεκινάς σήμερα να φτιάξεις έναν δίσκο, τι θα ήθελες να περιλαμβάνει;
Ο δικός μου ήχος δεν έχει καθοριστεί ακόμη. Γράφω τραγούδια με την κιθάρα μου αλλά το καθένα έχει το δικό του ύφος. 




Ladies and the Tramp
Αιμιλία Τσιράκη, Νικήτας Συντυχάκης, Έρση Οικονόμου



- Στην Ελλάδα ένα μεγάλο μέρος της δισκογραφίας αφορά πλέον αγγλικό στίχο. Πώς σου φαίνεται αυτή η τάση; Ξεχωρίζεις κάποιους;
Τα αγγλικά είναι διεθνής γλώσσα και δίαυλος επικοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια διευρύνονται τα ακούσματα του κοινού και η ενασχόληση των νέων καλλιτεχνών με τον αγγλικό στίχο. Σκεφτείτε πως κάθε χώρα έχει και αγγλόφωνη σκηνή. Ξεχωρίζω ανάμεσα σε άλλους την Katerine Duska, την Irene Skylakaki και τους Tango with Lions.

- Πολλοί νέοι συνάδελφοί σου ζουν με το όνειρο μιας καριέρας στο εξωτερικό. Θα ήθελες κι εσύ να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου έξω;
Όπου κι αν κάνεις τέχνη θα υπάρξουν θυσίες όπως και ανταμοιβές. Προφανώς κάθε ευκαιρία είναι ευπρόσδεκτη, αλλά προσπαθώ να παραμένω αισιόδοξη και θα ήθελα να το κυνηγήσω εδώ. Θα ήταν αποθαρρυντικό να σκέφτομαι πως στην Ελλάδα της κρίσης η τέχνη κινδυνεύει να αφανιστεί λόγω οικονομικής κατάρρευσης. Η τέχνη πάντα θα βρίσκει τρόπους να ανθίζει. Η εποχή και οι συνθήκες μπορούν να μου δώσουν έμπνευση και ταυτόχρονα ελπίδα.  

- Ελληνικό στίχο θα ήθελες να ερμηνεύσεις;
Δεν βάζω όρια ούτε φραγμούς στη μουσική. Εκφράζομαι καλύτερα μέσω του αγγλικού στίχου, νιώθω ότι μπορώ να απευθυνθώ σε ένα πιο ευρύ κοινό. Ωστόσο, αν ένα τραγούδι που έχει ελληνικό στίχο με εμπνέει και με εκφράζει, δεν θα διστάσω να το ερμηνεύσω.    

- Ποια είναι η άποψή σου για τις μουσικές εκπομπές reality και ταλέντων που έχουν πλημμυρίσει την τηλεόραση τα τελευταία χρόνια;
Οι μουσικές εκπομπές και τα reality ταλέντων σίγουρα δίνουν μια μεγάλη ευκαιρία στους νέους καλλιτέχνες να αναδειχτούν με ένα διαφορετικό τρόπο. Προσωπικά δεν θα μπορούσα να συμμετέχω σε κάτι τέτοιο καθώς προτιμώ να κάνω τα πρώτα μου βήματα στο χώρο με τους δικούς μου ρυθμούς και ιδανικά με ένα δικό μου υλικό. Ο συγκεκριμένος τρόπος προώθησης θα περιόριζε την έκφραση μου ως προς τη μουσική.

- Διδάσκεται η ερμηνεία; Κι αν ναι, πώς φροντίζεις να τη διδάσκεσαι εσύ;
Η ερμηνεία δεν είμαι σίγουρη εάν διδάσκεται ή προκύπτει φυσικά. Το κάθε τραγούδι χάρη στους στίχους και τη μελωδία του, σου μεταφέρει το δικό του συναίσθημα το οποίο οδηγεί στην ερμηνεία. Αυτό, άλλωστε, είναι κάτι που μου έμαθε η δασκάλα μου στη φωνητική, η Ελένη Μελισσίδη, η σπουδαία μουσικός, καθηγήτρια και ερμηνεύτρια κυρίως του λυρικού ρεπερτορίου. Χάρη σ’ εκείνη, συνειδητοποίησα ότι η ερμηνεία προκύπτει από τον τρόπο που βιώνω τη γνωριμία μου με το κάθε κομμάτι, από τα συναισθήματα που μου προκαλεί, από την ένταση που μου μεταδίδει η μουσική του. Λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο έχω μάθει να «επικοινωνώ» με το μουσικό υλικό τελικά ίσως και να «διδάχτηκα» την ερμηνεία και με τον βιωματικό τρόπο.

Ένα μικρό στούντιο δείγμα από …Ladies and the Tramp:





1 σχόλιο:

cornelsen είπε...

καλή αρχή και καλύτερη συνέχεια