19.994 λεύγες υπό τη θάλασσα, αρκετά κοντά ακόμα στον βυθό της λογικής, όχι πολύ μακριά όμως από την επιφάνεια του ρεαλισμού.
Επιχειρηματικότητα παντού, δεξιά, αριστερά, στο κέντρο – ακόμα και στην καρδιά της επισφάλειας ή της ανεργίας. Φαντάσματα του χτες σε αγγίζουν σήμερα με «καθαρά χέρια»• οι απεργίες πλατειάζουν, οι πλατείες απεργούν, ενώ οι φάμπρικες χάνονται από γύρω σου για να επανακάμψουν μέσα σου. Το έθνος πάει να γίνει η τάξη των ημερών, αλλά εσύ δεν παύεις ν’ αναζητάς την εθνικότητά σου στην τάξη σου. Οι ιστορικοί περιπλανώνται στον χρόνο, αγνοώντας ότι ο χρόνος λατρεύει να παραπλανά τους ιστορικούς. Ένας σκηνοθέτης φεύγει, ενώ η σκηνοθεσία του παραμένει άθικτη, για καλό ή για κακό. Ένας άλλος σκηνοθέτης συνεχίζει να μετρά αμαρτήματα προς θάνατο, και οι γνωστοί άγνωστοι γραφιάδες μιλούν επιτέλους για τον έντυπο εαυτό τους. Έλληνες και φιλέλληνες διχάζονται. Η ιδιώτευση περνά στη σφαίρα του φανταστικού παρόντος – φονεύοντας το πραγματικό παρελθόν της. Οι Ηγεμόνες χαίρονται την άνοιξη, αλλά οι Διάβολοι και οι Τρελοί χοροπηδάνε όλο τον χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου