Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Μια επιστολή της Μυρσίνης Λοΐζου


Αθήνα 27/6/2011

ΑΠΟ: Μυρσίνη Λοΐζου
ΠΡΟΣ: Τον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Το σύνολο των ΜΜΕ

Ανοιχτή Επιστολή στον Πρωθυπουργό, και την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ

"Κυρίες και Κύριοι της Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.

Γνωρίζω εκ των προτέρων, ότι αυτή η κίνησή μου είναι συμβολική, εν τούτοις η συνείδησή μου, και η αξιοπρέπειά μου ως ενεργού πολίτη μου επιβάλλει να σας γνωστοποιήσω τα εξής:

Ο πατέρας μου Μάνος Λοΐζος αγωνίστηκε με τον δικό του τρόπο, για αξίες όπως η Ελευθερία, η Δημοκρατία, και η Κοινωνική Δικαιοσύνη. Προσπάθησε να υπηρετήσει μέσω της τέχνης του, τα οράματα και τις αξίες ενός καταπιεζόμενου Λαού, ο οποίος με πολύ κόπο, αίμα και δάκρυα αγωνίστηκε για την Δημοκρατία, την οποία τόσο βάναυσα του την στερούσαν.

Αφού αυτός ο Λαός κατοχύρωσε με πολλούς αγώνες τα στοιχειώδη Δημοκρατικά δικαιώματα τα οποία στην Ευρώπη είχαν κατακτηθεί χρόνια πριν, έρχεστε σήμερα και όπου Δικαιώματα βάζετε ευκαιρίες. Τα Δικαιώματα στην εργασία, την υγεία, την Παιδεία, την ποιότητα ζωής, τον πολιτισμό, τα έχετε κάνει ένα απέραντο fast track έξυπνων επενδύσεων, ξεπουλώντας όχι μόνο τον Δημόσιο πλούτο αυτή της χώρας, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη.

Τόσα χρόνια σας ακούω να χρησιμοποιείτε το «Καλημέρα Ήλιε» στις Κομματικές σας συγκεντρώσεις. Παλιότερα, απλά με ενοχλούσε αισθητικά καθώς και με πλήγωνε, εξαιτίας αφενός της υποκρισίας σας, -διότι οι δικές σας αξίες επέβαλαν και έναν βαθιά εξουσιαστικό τρόπο ζωής, και δημιούργησαν σκλάβους αντί για ελεύθερους ανθρώπους, και ενεργούς πολίτες- και αφετέρου διότι οι δικές σας αξίες δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με αυτό που προσπαθεί να πει το συγκεκριμένο τραγούδι.

Τώρα όμως πλέον εξοργίζομαι, γιατί δείχνει ότι δεν έχετε καταλάβει τίποτα από τους αγώνες του Λαού και των εργαζομένων, πράγματα τα οποία ενέπνευσαν τον πατέρα μου, και του έδωσαν και μια αντίστοιχη στάση ζωής στην καθημερινότητά του ως πολίτη, και στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του.

Το τραγούδι αυτό καλημερίζει τον Ήλιο, την ελπίδα, την αλληλεγγύη, και την προσμονή ενός ολόκληρου Λαού, για Δημοκρατία και Ελευθερία.

Εσείς όμως, είστε υπεύθυνοι για την πιο βαθιά, πνευματική, αξιακή, ηθική, και πολιτισμική καταχνιά που θα μπορούσε να έχει ποτέ αυτός ο τόπος.

Ως εκ τούτου, σας απαγορεύω ρητά και κατηγορηματικά, να χρησιμοποιείτε έργο ή μέρος του έργου του Μάνου Λοΐζου, σε οποιαδήποτε κομματική σας εκδήλωση ή δραστηριότητα.

Βέβαια ίσως να απαντήσετε ότι το έργο του Μάνου Λοΐζου ανήκει στον Λαό. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως και η συγκεκριμένη πράξη εκ μέρους μου.

Επειδή όπως αποδείχτηκε δεν είστε, και ούτε ήσασταν ποτέ μέρος αυτού του Λαού, και δεν έχετε πλέον κανένα δικαίωμα και καμία νομιμοποίηση να συνεχίζετε να τον εξαπατάτε.

Ο Ήλιος άλλωστε, είναι δικός μας, και όχι δικός σας.

Δεν μπορεί κανείς να μας τον πάρει. Και δεν θα μας τον πάρει".

Μυρσίνη Λοΐζου

1 σχόλιο:

Τάσος Καραντής είπε...

Επιτέλους, τέλος το "Καλημέρα ήλιε" για το ΠΑΣΟΚ. Αρκετά το καπηλεύτηκε ένα κόμμα που κάποτε έταξε στον Ελληνικό Λαό την αλλαγή και που τώρα "τεμαχίζει και χαρίζει τη χώρα", όπως είπε πολύ εύστοχα πρόσφατα ο Βασίλης Δημητρίου.Μπράβο στην Μυρσίνη Λοίζου!
Συνέπεσε, μια μέρα πριν την επιστολή της Μυρσίνης, η συνάδελφος Δώρα Παπαδοπούλου, να αναφερθεί(στο www.e-orfeas.gr) τόσο στην ιστορία του τραγουδιού,όσο και στη ζημιά που του έκανε η ταύτισή του με το συγκεκριμένο κόμμα.
Καλά έκανες και θύμισες Ηρακλή την εκδοχή του, με άλλους στίχους, με τη φωνή της Αλεξίου. Να θυμίσω κι εγώ την live εκδοχή του(όπως κυκλοφόρησε σε ζωντανή ηχογράφηση) από την ιστορική συναυλία για τον Λοίζο στο ΟΑΚΑ το 1985(που είχα την τύχη να παρακολουθήσω), όπου το τραγούδησαν, όλοι μαζί, οι τραγουδιστές του Λοίζου(Αλεξίου, Γαλάνη, Καλατζής, Νταλάρας, Παπακωνσταντίνου).
Όταν, πήρα μια συνέντευξη, από τον πρώτο εκτελεστή του τραγουδιού, τον Κώστα Σμοκοβίτη - για το www.e-orfeas.gr, λόγω του αφιερώματος που του κάναμε στον ΙΑΝΟ τον Νοέμβρη του 2009, μου είπε πως το τραγουδούσε την περίοδο 1973-1974 σε συνθήκες παρανομίας : "Θυμάμαι σ' αυτό το πρόγραμμα, έλεγε ο Νταλάρας τα "Λιανοτράγουδα" του Θεοδωράκη κι εγώ το "Καλημέρα ήλιε" του Λοίζου, κι ερχόταν η ασφάλεια, γιατί ήταν χούντα ακόμα, κι εμείς φεύγαμε από τα καμαρίνια προς τη θάλασσα για να μη μας βουτήξουνε για αυτόφωρο!".
Τα άκουγα, όπως μου τα έλεγε, κι, ειλικρινά, συγκινιόμουνα, αφενός σκεπτόμενος τι ρεπερτόριο τραγουδούσε αυτή η γενιά στα νιάτα της(ήταν τότε κι οι δυο τους 23χρονα παιδιά) και σε τι συνθήκες παρανομίας, σ' ένα νυχτερινό κέντρο της παραλιακής, όπως ήταν τα "Δειλινά".
Και τους βλέπω και σήμερα. Η γυναίκα του Νταλάρα βουλευτής και πρώην υφυπουργός στη χειρότερη ελληνική κυβέρνηση των τελευταίων 50 χρόνων. Ο δε Σμοκοβίτης, λίγες μέρες μετά τη συνέντευξη(ήταν η προεκλογική περίοδος του 2009, όπου βγήκε το ΠΑΣΟΚ), μου τηλεφώνησε για να με καλέσει να πάω στην προεκλογική ομιλία του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Β΄Πειραιά Διαμαντίδη, όπου θα έβγαινε, μετά το τέλος της, στο μπαλκόνι να τραγουδήσει - πλειμπάκ - το "Καλημέρα ήλιε"! Φυσικά και δεν πήγα!