Για το "Πες το με μια κιθάρα ΙΙ" του Βαγγέλη Μπουντούνη

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΟΥΝΤΟΥΝΗΣ
ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΜΙΑ ΚΙΘΑΡΑ ΙΙ
IRIDA CLASSICAL

Ο Βαγγέλης Μπουντούνης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες κιθαριστές, με πλούσια καριέρα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μόνο τυχαίο δεν είναι που, ήδη από το 1970, ο μέγιστος Σεγκόβια είδε σ’ αυτόν μια «τεχνική ωριμότητα η οποία στο κοντινό μέλλον θα δώσει τους καρπούς της στην κιθαριστική του σταδιοδρομία». Και τι καρπούς! Μαθητής του Δημήτρη Φάμπα και συνεργάτης του Μάνου Χατζιδάκι, ο Μπουντούνης όχι μόνο συνέβαλλε τα μέγιστα ως δάσκαλος στην εκπαίδευση μιας νέας γενιάς κιθαριστών, αλλά και συμμετέχει ενεργά τα τελευταία χρόνια στη δισκογραφική αναγέννηση της κλασικής κιθάρας στη χώρα μας. Με όχημα τους «Κιθαριστές», μια ορχήστρα με κιθάρες που ίδρυθηκε το 1986 και διευρύνθηκε στην πορεία, κυκλοφόρησαν το 2004 οι «100 Κιθάρες – Ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού» και το 2008 η «Historia de un Amor». Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι, μαζί με το ντουέτο Νότη Μαυρουδή – Παναγιώτη Μάργαρη, ο Μπουντούνης βρίσκεται στην πρωτοπορία της διάδοσης της μουσικής για κλασική κιθάρα στο ελληνικό κοινό, συνοδευόμενος συχνά από τη Μάρω Ραζή, σύντροφο στη ζωή και στην τέχνη του. Κομβικό σημείο της καλλιτεχνικής τους σύμπραξης είναι φυσικά οι δίσκοι «Ένα τραγούδι για το Μάνο vol. 1» και «vol. 2», αφιερωμένοι στον Χατζιδάκι.

Στον δίσκο «Πες το με μια κιθάρα ΙΙ», οι λάτρεις της υψηλής κιθαριστικής τέχνης θα βρουν τις κορυφαίες στιγμές του Μπουντούνη ως συνθέτη. Το «ΙΙ» δεν είναι τυχαίο στον τίτλο, καθώς το 1985 ο Μπουντούνης είχε κυκλοφορήσει έναν ομότιτλο δίσκο, στον οποίο παρουσιάζονταν για πρώτη φορά δισκογραφικά και κάποιες συνθέσεις του. Εκτός από τον ίδιο τον συνθέτη και τη Ραζή, στην εκτέλεση των έργων συμμετέχουν καθιερωμένοι αλλά και νεότεροι βιρτουόζοι της κλασικής κιθάρας, όπως ο Χάρης Κανελλίδης, ο Ανδρέας Καρακατσάνης, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, ο Γιώργος Μουλουδάκης, η Μαίρη Νικολάου, και η παγκοσμίου φήμης Έλενα Παπανδρέου. Όλοι τους συνδέονται με τον Μπουντούνη ως παλιοί και αγαπημένοι μαθητές του, και αυτή η σύνδεση αντανακλάται στις εκτελέσεις τους, οι οποίες δεν έχουν τίποτε το προσχηματικό και «εξωτερικό».

Ο ίδιος ο συνθέτης γράφει για τον δίσκο:
Πρέπει να πω ότι τα έργα αυτά δεν αποκαλύπτουν κανένα επαγγελματία συνθέτη αλλά γράφτηκαν μόνο σε στιγμές που είχα ανάγκη να το κάνω. Γι’ αυτό κρύβουν μέσα τους τις πιο προσωπικές μου στιγμές. Έρωτες, μοναξιά, απόγνωση. Κάθε φορά που τέλειωνα ένα κομμάτι ήταν για μένα μια λύτρωση. Μια επιβεβαίωση του γεγονότος ότι τίποτα δε μοιάζει με την καθαρτήρια διαδικασία της δημιουργίας.

Τα έργα του δίσκου λυτρώνουν όχι μόνο τον συνθέτη τους αλλά και τους ακροατές τους. Από την χαμηλών τόνων - και μάλλον μακρόσυρτη - διήγηση του «Bijoux» μέχρι το μελωδικότατο «Ένα τραγούδι για τον Μάνο», και από τις νευρώδεις «Έξη Σπουδές για Κιθάρα» μέχρι τα εξωτικά «Δέκα παραμύθια της Ανατολής» διαμορφώνεται μια λυρική ατμόσφαιρα, πλήρης συναισθημάτων και εικόνων. Προσωπικό μου αγαπημένο το «Βαθύ μπλε», όπου το μαντολίνο του Κωνσταντόπουλου δίνει μια σπαρακτική διάσταση στη σύνθεση του Μπουντούνη.

Η μόνη λεπτομέρεια που δεν μου άρεσε στην έκδοση είναι η ελλιπής επιμέλεια των κειμένων τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά. Με μια πρόχειρη ματιά, βρήκα τέσσερις-πέντε αβλεψίες που θα μπορούσαν εύκολα να έχουν αποφευχθεί. Σταγόνα στον ωκεανό όμως αυτά, για μια εξαιρετική συλλογή που αποκαλύπτει τη λιγότερο γνωστή αλλά εξίσου γόνιμη πλευρά του Βαγγέλη Μπουντούνη ως συνθέτη, και που αξίζει σαφώς μια θέση στη δισκοθήκη μας.

Ηρακλής Οικονόμου
(Εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ)