Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Ο Αντώνης Μποσκοΐτης για τον "Έρωτα Αρχάγγελο" του Χρήστου Λεοντή




Η επάνοδος στη δισκογραφία ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες με ένα νέο κύκλο τραγουδιών. Προτού ακούσει ακόμη κανείς το cd, από το εξώφυλλο με τον πίνακα του Στέφανου Ρόκου, γίνεται σαφές πως ο Λεοντής δεν αποκλίνει ούτε στο ελάχιστο από τις αισθητικές του αρχές, με τις οποίες πήρε τη θέση του μέσα στο έντεχνο τραγούδι. Ο Έρωτας Αρχάγγελος ακολουθεί από «αρχιτεκτονική» άποψη, τη γραμμή της χρυσής εποχής του ελληνικού τραγουδιού των δεκαετιών 1960 και ’70. Δηλαδή αυτήν, σύμφωνα με την οποία υπάρχει ο δημιουργός – συνθέτης (ο Χρήστος Λεοντής), ο ερμηνευτής ή οι ερμηνευτές (εδώ, οι Δημήτρης Μητροπάνος, Νίκος Δημητράτος, Παντελής Θαλασσινός, Δώρος Δημοσθένους, Μαρία Σουλτάτου, Ιωάννα Φόρτη) και ο στιχουργός (ο Δημήτρης Λέντζος). Τον Λέντζο τον γνωρίσαμε μέσα από τη συνεργασία του με τον συνθέτη Μιχάλη Τερζή, απ’ όπου και είχαν προκύψει ορισμένα πολύ όμορφα τραγούδια (Αχ, η ζωή με τον Π. Θεοχαρίδη κλπ.). Η σεμνότητα αναγραφής της ιδιότητας του στο εξώφυλλο τιμά τόσο τον ίδιο, όσο και τον Λεοντή – κοινώς, να τα βλέπουν άλλοι που φιγουράρουν ως ποιητές στους δίσκους.


Αξιοποιώντας, λοιπόν, σήμερα έξι σπουδαίες φωνές και καθοδηγώντας τις απόλυτα στην υπηρεσία της αληθινής τέχνης, ο Λεοντής έφτιαξε δεκαπέντε λαϊκά τραγούδια με στιχουργικό ζητούμενο τον έρωτα. Έναν έρωτα, όμως, με όλη του την αξιοπρέπεια, πραγματικό Αρχάγγελο και όχι φορέα μικροαστικών ονειρώξεων, όπως δυστυχώς συνηθίζεται στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Συγκλονιστικός ο Νίκος Δημητράτος, ιδιαίτερα στο Ένα ζεϊμπέκικο παλιό της έναρξης, στο Μαρακές που οι στίχοι χρωστάνε πολλά στον Νίκο Καββαδία και στο βυζαντινό επιμύθιο Αχ! Ελλάδα μου, που πας. Δωρικός για μιαν ακόμη φορά ο Μητροπάνος στο ομότιτλο τραγούδι. Και μέσα στο αμιγές λαϊκότροπο μέρος του έργου, δε θα μπορούσαν να απουσιάζουν ορισμένες γλυκές μπαλάντες, απ’ αυτές που μόνο ο Λεοντής ξέρει να χτίζει: Τα λόγια ανατέλλουνε με τον Π. Θαλασσινό, το Φεγγάρι μου πορτοκαλί με την Ι. Φορτή, η Θαλασσινή αναφορά με τη Μ. Σουλτάτου και οι Αγάπες μάγισσες με τον Δ. Δημοσθένους. Μια αυθεντικότητα και ένας σπάνιος ποιητικός στοχασμός πάνω στη νεότερη ελληνική ιστορία, έστω και με τρόπο υπαινικτικό, χαρακτηρίζει τα περισσότερα κομμάτια του Έρωτα Αρχάγγελου, κάνοντας τελικά ευτυχή την επάνοδο του συνθέτη στα δισκογραφικά δρώμενα.


Την παραγωγή του δίσκου ανέλαβε το μουσικό περιοδικό Μετρονόμος και ο Θανάσης Συλιβός, εγκαινιάζοντας έτσι μια καινούργια δραστηριότητά του. Τον συγχαίρουμε και ευχόμαστε ολόψυχα καλή τύχη!

Αντώνης Μποσκοΐτης
Η Εποχή, 29 Ιουλίου 2007




Τη συνέντευξη του Χρήστου Λεοντή στα Μ.Π. μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ:
http://mousikaproastia.blogspot.com/2007/07/blog-post.html

2 σχόλια:

Athanassios είπε...

Να σχολιάσω ξανά, ότι πρόκειται για έναν εξαιρετικό δίσκο με φωνές που "παντρεύουν" το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον του ελληνικού τραγουδιού... του σημαντικότερου πολιτιστικού προϊόντος αυτού του τόπου (Μ.Ρασούλης).

Μουσικά Προάστια είπε...

Συμφωνούμε απόλυτα Αθανάσσιε...και με τον Ρασούλη!