Μέτοικοι: Το ξόδεμα

 

Μέτοικοι - Το ξόδεμα

Μουσική : Κωνσταντίνος Πλακίδας

Στίχοι: Ευτυχία Σκεύη

Ερμηνεία: Κωνσταντίνος Πλακίδας

Από τον δίσκο "Πανδώρα"

Γιώργος Αλτής: "Γιάννης Μωραΐτης - Η νύχτα είπε καληνύχτα"

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Γιώργος Αλτής

Γιάννης Μωραΐτης - Η νύχτα είπε καληνύχτα

ΤΟ ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΓΝΩΡΙΣΑ

ISBN: 978-618-5339-68-5, σελίδες: 240, μέγεθος: 17x24εκ.

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος η βιογραφία του δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Γιάννη Μωραΐτη όπως την κατέγραψε ο Γιώργος Αλτής, μελετητής του λαϊκού τραγουδιού και μπουζουξής ο ίδιος.

Mε περισσότερα από εξήντα χρόνια, στο πάλκο και τη δισκογραφία, ο Γιάννης Μωραΐτης έχει διαγράψει λαμπρή καριέρα, παίζοντας δίπλα σε μεγάλους τραγουδιστές και συνθέτες, όπως οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιώργος Λαύκας, Σταύρος Τζουανάκος, Βασίλης Τσιτσάνης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Σωτηρία Μπέλλου, Στράτος Διονυσίου, Στράτος Παγιουμτζής κ.ά.

Μέσα από τις σελίδες της βιογραφίας του με τίτλο Η νύχτα είπε καληνύχτα. Το λαϊκό τραγούδι όπως το γνώρισα οι μνήμες, τα πρόσωπα, τα μαγαζιά και οι καταστάσεις δίνουν το άρωμα μιας ξεχωριστής εποχής του λαϊκού τραγουδιού.

Η έκδοση συνοδεύεται από πλούσιο και ανέκδοτο φωτογραφικό υλικό.

Από το επίμετρο του Δημήτρη Μανιάτη:

«Υπάρχει ένα κλειδί στην αυτοβιογραφία του Γιάννη Μωραΐτη. Αυτό δεν είναι άλλο από την γλώσσα του δημιουργού. (…) Η επιτυχία του Γιώργου Αλτή είναι πως δεν διαμεσολαβεί με προκατάληψη ή ιδεολογισμό στις μαρτυρίες του Γιάννη Μωραΐτη. Αφήνει αυτήν την σε πρώτη φάση λαϊκή, ρέουσα, άτεχνη, αυθόρμητη γλώσσα να κομίζει και τον κόσμο της. Κι εδώ είναι η επιτυχία του Μωραΐτη. Πως βρήκε έναν καταγραφέα που δεν σκέφτηκε με σημερινούς όρους για την «εντεχνοποίηση» της γλώσσας αυτής, αλλά μόνον με όρους καταγραφής και διάσωσής της. Μα για μπουζούκια μιλάμε. Για νύχτα. Για την Ομόνοια. Για τον αγώνα ενός μεγάλου μουσικού που ζυμώθηκε στην αγορά. Που ξεκίνησε απ’ το Μπραχάμι για να φτάσει να τον ακούει ο Τσακ Νόρις ή να παίζει με τον Διονυσίου. Μιλάμε για ένα σπάνιο τεκμήριο λαϊκής ζωής. Που δεν πρέπει στιγμή να το βάλεις ως άλλος Προκρούστης στην μοντέρνα κλίνη. Είναι σαν ποτάμι που κυλάει ο λόγος αυτός. Και ο μόχθος του Γιώργου Αλτή είναι η κοίτη που βρήκε για να πέσει ορμητικός στην θάλασσα των αναγνωστών.»

Ελένη Λαγού: Φως

 

Δελτίο τύπου

Ελένη Λαγού

Φως

Συμμετέχει η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου

Τα λόγια ενός παιδιού προς τον ενήλικα εαυτό του. Ένας εσωτερικός, βαθύς μονόλογος, μία παρατήρηση, ένας απολογισμός και στο τέλος η παρακίνηση, με σκοπό τον ιερότερο όλων: τη διατήρηση της ελπίδας, της πίστης, της αλήθειας και των ονείρων.

Φως τιτλοφορείται το νέο τραγούδι της Ελένης Λαγού, με τη συμμετοχή της παιδικής χορωδίας του Σπύρου Λάμπρου. Θα συμπεριληφθεί στον επερχόμενο δίσκο «Κάτι να δώσω» που θα κυκλοφορήσει το 2022 από τον Μετρονόμο. Είναι το δεύτερο single μετά το "Τι να πω κι εγώ" και τελευταίο που κυκλοφορεί πριν την ολοκληρωτική κυκλοφορία του δίσκου. Τους στίχους και τη μουσική του τραγουδιού έγραψε η ίδια.

Η ενορχήστρωση, η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering έγιναν στο στούντιο MelissaMusicLab από την Εύα Λουκάτου.

Έπαιξαν οι μουσικοί:

Δημήτρης Αρσένης: πιάνο

Εύα Λουκάτου: κιθάρα, μπάσο, programming

Στέλιος Παύλου: Τύμπανα

Σταύρος Παργινός: Τσέλο

Νίκος Κοντός: Βιολί

Ενορχήστρωση: Εύα Λουκάτου

Ηχογράφηση / Μίξη / Mastering: Melissa Music Lab - Εύα Λουκάτου

Artwork: Γαβριήλ Μελισσουργάκης

Στίχοι

Βγήκα ξανά τον κόσμο για λίγο να κοιτάξω

Πουλιά στον αέρα, φτερά πληγωμένα, τι να κάνω

Έχεις αλλάξει, δεν έχει χορτάσει από πόνο

Παιχνίδια που παίζεις, γελάς και φεύγεις, είσαι μόνος

Και εγώ σου φωνάζω να ακούσεις

Εγώ σου μιλώ

κι έχω κάτι να δώσω, ένα φως

Θυμάμαι μια μέρα, σου ζήτησα κάτι, να αναπνέω

Κι εσύ μου το πήρες, είπες αντίο, θα επιμένω

Η Ελένη Λαγού γεννήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1994 και μεγάλωσε στην Εύβοια. Αποφοίτησε από τη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική σπουδάζοντας κλασική κιθάρα. Από το 2018 συνεχίζει τις σπουδές της στη μουσική στο Σύγχρονο Τραγούδι και Θεωρία της Μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών.

Από νωρίς συμμετέχει σε μουσικές εκδηλώσεις και ζωντανές εμφανίσεις, όπως προσωπικά της project παρουσιάζοντας διασκευές αλλά και δικά της τραγούδια, και opening acts σε εμφανίσεις καταξιωμένων καλλιτεχνών (Ηρώ, Ντο Δίεση).

Τον Μάρτιο του 2019 συμμετέχει στο 1ο Φεστιβάλ Τραγουδιού του ραδιοφωνικού σταθμού Μέντα με δύο δικά της τραγούδια σε μουσική και στίχους, τα «Απόψε» και «Εσύ πουθενά».

Τον Μάρτιο της επόμενης χρονιάς συμμετέχει στη ραδιοφωνική συναυλία του Δεύτερου Προγράμματος με αφορμή τη δράση του "Πρώτη Ακρόαση", με το τραγούδι της «Κύματα» σε δική της μουσική και στίχους.

Αλκίνοος: Κύκλος τραγουδιών για αντρική φωνή και πιάνο

Δελτίο Τύπου

ΑΛΚΙΝΟΟΣ

[κύκλος τραγουδιών για αντρική φωνή και πιάνο]

Γιώργος Καγιαλίκος – Γιάννης Ευθυμιάδης – Βασίλης Γισδάκης

Ο Γιώργος Καγιαλίκος, ο Γιάννης Ευθυμιάδης και ο Βασίλης Γισδάκης παρουσιάζουν από τον «Μετρονόμο» μια νέα δισκογραφική δουλειά, έναν κύκλο τραγουδιών για αντρική φωνή και πιάνο που βασίζεται στο ομότιτλο ποίημα ΑΛΚΙΝΟΟΣ.

Ο ΑΛΚΙΝΟΟΣ είναι ένας ποιητικός μονόλογος, ένα ερωτικό τραγούδι. Αγγίζει την έννοια του έρωτα τόσο στη φυσική όσο και στη μεταφυσική του διάσταση έξω από τον χρόνο, πέρα από τα φύλα, εκεί που τέμνεται η ύπαρξη με την αλήθεια της.

Ένας ώριμος άντρας απευθύνεται σε έναν άλλο, νεαρότερο. Στην πραγματικότητα ο νεαρός άντρας που κείτεται απέναντι του δεν είναι άλλος παρά η νεαρή υπόσταση του, η πάντα νέα ψυχή του λίγο πριν από την τελική ένωση και αποχώρηση τους στο άπειρο.

Πλάθεται έτσι μια συνθήκη μέσα από την οποία ο ήρωας ανακαλύπτει αλήθειες, απελευθερώνει αισθήματα κι αισθήσεις και τελικά οδηγείται στην ένωση με τον ίδιο του τον εαυτό, στην πιο βαθειά κι αληθινή ένωση με την ύπαρξη του.

Ο Γιάννης Ευθυμιάδης έγραψε μια βαθιά ερωτική εξομολόγηση. Ο Γιώργος Καγιαλίκος βυθίστηκε στον λόγο κι ανέσυρε τη μελωδία. Ο Βασίλης Γισδάκης ερμήνευσε ιδανικά τον ψίθυρο και την κραυγή.

Η λιτή ερμηνευτική επιλογή πιάνου-φωνής γίνεται χορός για δυο...

Στάθης Παχίδης: Οι Παιχνιδάτορες - 33 μικρές ιστορίες μουσικών

Δελτίο τύπου

Στάθης Παχίδης

Οι παιχνιδιάτορες - 33 μικρές ιστορίες μουσικών

Οι εκδόσεις Μετρονόμος παρουσιάζουν το βιβλίο του Στάθη Παχίδη «Οι παιχνιδιάτορες -33 μικρές ιστορίες μουσικών».

Τη Δευτέρα 8 Νοεμβρίου και ώρα 8:00 μμ στη Μουσική Σκηνή «Σφίγγα» (Ζωοδόχου Πηγής & Κιάφας 13)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Θοδωρής Αθερίδης, ηθοποιός συγγραφέας

Γιώργος Ανδρέου, συνθέτης

Κώστας Γιαννακίδης, δημοσιογράφος

Δημήτρης Σταρόβας, τα πάντα όλα

Συντονίζει η ραδιοφωνική παραγωγός Κωνσταντίνα Βαρσάμη,

Και όπως λέει και ο Στάθης Παχίδης: «θα πούμε και κανένα τραγουδάκι όλοι μαζί»

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Η αρχή είναι η χαρά του να πεις μιαν ιστορία - πέρα από στιλ και ύφη. Η κατάληξη είναι πάντα η χαρά του να απολαύσεις μιαν ιστορία.

- Συναντήθηκαν ποτέ ο Eric Clapton με τη Ρία Κούρτη;

- Γνωρίζονταν ο Μύθος του τσέλου με το φρικιό Πλυνεβάλε;

- Από τι υπέφερε η μεγάλη Ντίβα της Ροκ;

- Τι ήταν ο Τζάγκαρ Μάγκαρ και τι ο Βατραχοτσιπούρης;

- Για ποιον λόγο η ημίαιμος αοιδός Μίτση ήταν γνωστή στον κάμπο ως «Μίτση η κλείστρα»;

- Ποιος μπουζουκτσής ουδέποτε έπαιξε «Το άγαλμα»;

- Πόσες σελίδες του «Fidelio» δεν πρόλαβε να παίξει ο βιολιστής Ζώης και γιατί;

- Πότε ο κλαριτζής Κυριάκος φοβήθηκε ένα κοντραμπάσο;

- Ο Δημητράκης ο Μπεσαμεμούτσους γιατί χώρισε;

Κάποιες απαντήσεις αναδύονται μέσα από βιβλίο «Οι παιχνιδιάτορες - 33 μικρές ιστορίες μουσικών» του συγγραφέα, τραγουδοποιού και ιδρυτικού μέλους της μουσικοθεατρικής ομάδας «Άγαμοι Θύται», Στάθη Παχίδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Ένα βιβλίο με φιλοδοξία χαμόγελου. Λείπουν διευθύνσεις και ονόματα (πίιιισω κλειδαροτρυποκάρυδοι!) γιατί το «τι» και το «πώς» της πράξης υπερισχύει πάντα του «ποιος». Στη Σμύρνη οι Μουσικοί ονομάζονταν «Παιχνιδιάτορες» και το παιγνιώδες, το πλάγιο βλέμμα τους κρατά ακόμη και σήμερα «αεί παίδες», κορυφαίους του χορού, μάγους της φυλής.

Επιμέλεια έκδοσης: Φανή Κεχαγιά

Σχεδιασμός Εξωφύλλου: Κική Πατράλη

Φωτογραφία Στάθη Παχίδη: Ελένη Κατρακαλίδη

Βαγγέλης Κορακάκης: Άδολη σιωπή

 

ΠΡΩΙΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Ἐκεῖνα τά πόδια μέ τίς φλέβες καί τούς κιρσούς, πού τά ζέσταινε ἕνα μαντίλι τυλιγμένο στό πρόσωπο τῆς ἀπόγνωσης, ἔσμιγαν τό χάραμα στή στάση τοῦ πρώτου λεωφορείου μέ τά παραμορφωμένα χέρια ἐκείνων πού εἶχαν σκάσει ἀπό τό κρύο καί τόν ἀσβέστη.

Ὅσοι περαστικοί γυρνοῦσαν ἀπό τή νυχτερινή κραιπάλη ἦταν γι’ αὐτούς ἀνύπαρκτοι, καθώς δέν τήν εἶχαν γνωρίσει ποτέ, καί τό χειρότερο, γιατί τό ἤξεραν ὅτι δέν πρόκειται ποτέ νά τή γνωρίσουν.

Μέσα ἀπό τήν παγωμένη τους σιωπή ἀντάλλαζαν βλέμματα πού ἔμοιαζαν μέ ἀσύμβατες εὐθεῖες πού ζητοῦσαν ἀποκατάσταση τροχιᾶς, καί ὁ βουβός ἀναστεναγμός τους ἔκανε τή γῆ νά τρέμει ἀπό τήν κούραση καί τό ἄδικο πού τούς ἔπνιγε.

Βαγγέλης Κορακάκης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Βαγγέλης Κορακάκης

Άδολη σιωπή

ΒΙΒΛΙΟ - CD

ISBN: 978-618-5339-67-8, σελίδες: 72 μέγεθος: 14x21εκ.

Μετά από πέντε χρόνια αποχής από τη δισκογραφία αλλά συνεχούς δημιουργίας, ο Βαγγέλης Κορακάκης επιστρέφει με το βιβλίο – cd «Άδολη σιωπή» που κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο.

Η «Άδολη σιωπή» είναι η αποτύπωση του ψυχισμού τοy Βαγγέλη Κορακάκη με μικρά αφηγήματα που φανερώνουν ποίηση κρυμμένων μυστικών και συνοδεύονται από δέκα τραγούδια με το γνώριμο και ιδιαίτερο λαϊκό του ύφος.

Ερμηνεύει ο ίδιος και σε δύο τραγούδια ο Βασίλης Κορακάκης. Στα φωνητικά συμμετέχουν η Ασπασία Στρατηγού και Ανατολή Μαριόλα.

Την έκδοση επιμελήθηκε ο Θανάσης Συλιβός ενώ το εξώφυλλο είναι ένα έργο του εικαστικού Κώστα Λαδόπουλου.

«Τα κείμενα της Άδολης Σιωπής είναι μια διαφορετική εκδοχή των τραγουδιών μου, για έναν κόσμο που πίστεψα και εγκλωβίστηκα στο όραμά του»

Βαγγέλης Κορακάκης

Παρουσίαση του νέου δίσκου των Βαγγέλη Μαχαίρα - Δημήτρη Λέντζου

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΔΙΣΚΟΥ

Βαγγέλης Μαχαίρας - Δημήτρης Λέντζος

Τα χέρια

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου, στις 21:00

στη Μουσική Σκηνή «Σφίγγα»

Oι εκδόσεις Μετρονόμος παρουσιάζουν το άλμπουμ «Τα χέρια» σε μουσική Βαγγέλη Μαχαίρα και στίχους Δημήτρη Λέντζου.

Τα τραγούδια ερμηνεύουν με αλφαβητική σειρά οι: Παντελής Θαλασσινός, Κώστας Θωμαΐδης, Βιολέτα Ίκαρη, Βασίλης Κορακάκης, Γιάννης Κότσιρας, Παντελής Κυραμαργιός, Γιώργος Μάκρας, Μανώλης Μητσιάς, Δήμητρα Μπουλούζου, Γιώργος Νταλάρας, Αντώνης & Θοδωρής Ξηντάρης, Δέσποινα Ραφαήλ, Κατερίνα Τσιρίδου

Με τους δημιουργούς συνομιλεί ο φιλόλογος και ποιητής Σπύρος Αραβανής.

Θα ακουστούν ζωντανά τα τραγούδια του άλμπουμ.

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

«Τα χέρια» είναι η νέα μουσική εργασία του Βαγγέλη Μαχαίρα και του Δημήτρη Λέντζου με τραγούδια κυριολεκτικά χειροποίητα. Οι δημιουργοί, από άποψη, θέση και ιδεολογία μας προτείνουν δώδεκα σύγχρονα λαϊκά τραγούδια, απλά και λιτά, φτιαγμένα με μεράκι, που αποτελούν έναν ενιαίο κύκλο.

Οι μελωδίες του Βαγγέλη Μαχαίρα εμπνευσμένες με καταγωγή και προοπτική. Οι στίχοι του Δημήτρη Λέντζου λυρικοί και καίριοι. Οι ενορχηστρώσεις του ίδιου του συνθέτη διαφορετικές, μα τόσο δεμένες, μεταξύ τους. Έτσι μαζί με τις σπουδαίες και εξαιρετικές ερμηνείες των σημαντικότερων και κορυφαίων τραγουδιστών της παλιάς και νέας γενιάς, γεννήθηκε αυτό το σημαντικό αποτέλεσμα.

«Τα χέρια» είναι τραγούδια που θα αγαπηθούν.

Μουσική σκηνή Σφίγγα

Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής

(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)

Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845

Ώρα έναρξης: 21:00

Είσοδος ελεύθερη

Ο Χαρίλαος Τρουβάς για τον Λάκη Καραλή

Χαρίλαος Τρουβάς

Ο Λάκης έλειπε

Ο Λάκης Καραλής απ’ το «Supermarket» ώς το «Βαφείο»

Πρώτη έκδοση: Οκτώβριος 2021

Σειρά: Μαρτυρίες και μυθιστορηματικές βιογραφίες

Σελ. 336, σχήμα: 15x23 cm, τιμή: 15 ευρώ

ISBN: 978-960-05-1824-5

Γνήσιος λαϊκός δημιουργός, εν πολλοίς αυτοδίδακτος, γι` αυτό και γοητευτικός δάσκαλος, που με δάνεια από την παράδοση εξοφλεί το μέλλον. Ζει στο πλάι της κοινωνίας –ίσως για να τη βλέπει ολόκληρη– και ασκεί ήσυχος κι απερίσπαστος την τέχνη του χωρίς να τον νοιάζει να βγει στο προσκήνιο. Ένας άνθρωπος χαρισματικός και ισχυρά επιδραστικός στο όποιο κοινό του.

Μια έκφανση αυτού του τύπου δημιουργού υπήρξε ο συνθέτης και σκηνοθέτης Λάκης Καραλής. Από την πολυτάραχη ζωή του περνάνε ένα σωρό προσωπικότητες. Μεγάλοι σταθμοί στην τέχνη του, η συμμετοχή του στα Τραγούδια του Αγώνα του Μίκη Θεοδωράκη, η ηχογράφηση του ιστορικού Supermarket στο Λονδίνο, η Θεατρική Λέσχη Βόλου, όπου και η βυζαντινή Αντιγόνη, το Εργαστήρι στο Λαύριο και το Θέατρο «Βαφείο» στον Βοτανικό.

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πείραμα βιογραφίας και εργογραφίας μέσα από προφορικές αφηγήσεις συγγενών, συντρόφων, φίλων και συνεργατών του καθώς και μέσα από δημοσιεύματα και γραπτά ντοκουμέντα.

«Δυο βαλίτσες στο καράβι. Στη μία, μια φλοκάτη, και στην άλλη όλα μας τα υπάρχοντα. Μόλις φτάσαμε, δεν ξέραμε κανέναν. Δύσκολα χρόνια, και οικονομικά και συναισθηματικά. Ήμασταν και με τα δύο πόδια να γυρίσουμε πίσω. Χωρίς μέλλον, χωρίς τίποτα. Αλλά ήμασταν πολύ νέοι.»

Νίκη Αναστασέα

«Ο Λάκης σιωπηλός στις συνεδριάσεις, ενώ ο Ναυπλιώτης σκίτσαρε για τη Μαμή. Και οι δυο τους δεν ήταν από αυτούς που θα παίρνανε μέρος στις κόντρες.»

Γιώργος Βότσης

«Μόλις είδε ο Λάκης την κιθάρα ενθουσιάστηκε. Κι όταν κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος μ` αυτό θέλει ν` ασχοληθεί, να τραγουδάει με μια καλή κιθάρα, του είπα: «Κράτησέ την όσο θέλεις». Και τότε το ’πα στο σπίτι μου ότι τη χάρισα την κιθάρα. Είπα ότι τη χάρισα σε έναν άνθρωπο που είχε ταλέντο.»

Αλέκα Παπαρήγα

Ο Χαρίλαος Τρουβάς γεννήθηκε στον Βλοχό Καρδίτσας το 1977. Στην Αθήνα το πρωί είναι δημόσιος υπάλληλος, ενώ τις άλλες ώρες ασχολείται με το γράψιμο και με το τραγούδι.

Θέμης Ανδρεάδης: "Ο Πρωταθλητής"

 

Ο Πρωταθλητής, 1975

Ηταν ο 3ος προσωπικός μου δίσκος και σηματοδοτούσε την αρχή της συνεργασίας μου με την δισκογραφική εταιρεία Minos.

Χωρίς τους Λογοθέτη - Κιουρκτσόγλου έκανα μιά συρραφή απο τραγούδια που επέλεξα και που μου πρότεινε ο παραγωγός μου Αχιλλέας Θεοφίλου.

Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης μεγάλη αποδοχή είχαν τα ρεμπέτικα τραγούδια. Έτσι κι εγώ με την βοήθεια του ρεμπετολόγου Κώστα Χατζηδουλή επέλεξα πέντε ρεμπέτικα και σμυρνέικα τραγούδια που είχαν στοιχεία ''σατιρικά'' και ανήκαν στην προπολεμική εποχή.

Δεύτερες φωνές έκανε η αγαπημένη Χάρις Αλεξίου.

Η άλλη πλευρά του δίσκου αποτελείτο απο σύγχρονα τραγούδια όπως δύο επανεκτελέσεις-διασκευές τραγουδιών του Δ. Σαββόπουλου, δύο δικά μου τραγούδια σε στίχους Μάκη Φωτιάδη και Μάνου Ελευθερίου και τρία τραγούδια του Βασίλη Δημητρίου σε στίχους Κ. Μουρσελά και Μάνου Ελευθερίου.

Η ενορχήστρωση ήταν του Τάσου Καρακατσάνη και στα τραγούδια του, του Βασίλη Δημητρίου.

Τα σκίτσα του εξωφύλλου του Νίκου Μαρουλάκη. Οι φωτογραφίες του Άρη Χρυσάγη.

Η ηχοληψία έγινε στα studio της Columbia το 1975. Ηχολήπτες Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος και ο Γιώργος Κωνσταντόπουλος.

Θέμης Ανδρεάδης

Εφτά αγαπημένες στιγμές από την πρόσφατη δισκογραφική παραγωγή του ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΥ

 

Μάνος Μοναστηριώτης & Δέσποινα Ραφαήλ - Τα τρένα

Ένα ντουέτο-έκπληξη του Μάνου Μοναστηριώτη και της Δέσποινας Ραφαήλ που έρχεται από πολύ μακριά. Έντονη άρθρωση σε κάθε λέξη και κάθε συλλαβή, απόλυτη πειστικότητα, ταχεία εναλλαγή στιγμών από το τρένο της μνήμης, ένα τραγούδι σαν κλασικό - από τον δίσκο "Μολυβένια τρένα".

Ελένη Λαγού & Παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου - Φως

Το τσέλο δίνει την απαραίτητη τραχύτητα κι απόσταση για να αντισταθμίσει την παιδική φλόγα της χορωδίας που συνοδεύει την Ελένη Λαγού σε μια feel-good μπαλάντα χωρίς όμως σάχλα ή μελό. Τρυφερότητα και οικειότητα που υπνωτίζει - ένα ευπρόσδεκτο φως από τον επερχόμενο δίσκο "Κάτι να δώσω".

Έρρικα Πατρικίου - Υποκατάστατα

Φρέσκο αεράκι σαν να άνοιξε κάποιος επιτέλους το παράθυρο, βασισμένο στους σοβαρότατους στίχους που προκύπτουν από το γνώριμο αυτο-σαρκαστικό προσωπείο της Ευσταθίας. "Δεν αντέχω το περίπου, θέλω το ακριβώς", ένα αίτημα επίκαιρο κι ας είναι απόλυτο, κομμένοι οι συμβιβασμοί, δεν μας πήγαν και πολύ μακριά ούτε σε προσωπικό ούτε σε κοινωνικό επίπεδο. Από τον δίσκο "Τα μετεξεταστέα". 

Απόστολος Ρίζος & Χρύσα Κωττάκη - Σχεδία

Ένα τραγούδι για καλό σκοπό, αλλά δεν είναι κιόλας ότι έχει ανάγκη τον καλό σκοπό για να το ακούσουμε, στέκει αυτόνομα κι αντάξια χωρίς καλοσύνες, με μπόλικο νόημα, μπόλικο ρυθμό, μπόλικο δυναμισμό, για τις "μεγάλες ευκαιρίες" και τις "μικρές ελευθερίες".

Βασίλης Γισδάκης - Δεν απαντάς

Ένα μοναδικής εσωτερικής δύναμης παράπονο με όπλα μοναχά το πιάνο του Νεοφυτίδη και τη φωνή του έμπειρου Γισδάκη, και τη μουσική να ισορροπεί την ισορροπία του τρόμου, μεταξύ ισχύος ("θεριό", "αστραπές", "ριπές του ανέμου") και άρνησης ("σιωπηλός σαν άγαλμα") όπως ακριβώς επιτάσσει το ποιητικό κείμενο. Από τον δίσκο "Αλκίνοος".

Πάνος Μπούσαλης - Το βαλς της λήθης

Δεν είμαι κι ο πιο αντικειμενικός κριτής του Γιώργου Σταυριανού, κι ούτε και ισχυρίζομαι ότι η νέα του δισκογραφική σοδειά ("Λύκε, λύκε είσαι εδώ;") είναι η κορυφαία της δισκογραφίας του - είναι όμως μια ευπρόσδεκτη υπενθύμιση της κατοχυρωμένης ευαισθησίας και μελωδικότητάς του, μια πάγια πρόσκληση "στου ονείρου τον πιο μεγάλο χορό" που μόνο ο μεγάλος μας συνθέτης ξέρει να απευθύνει.

Βαγγέλης Κατσούλης - Unseen

Για τις πιο πρωινές ώρες και τις πιο μοναχικές στιγμές, όταν τα ηχεία κλείνουν και τα CD μπαίνουν σιγά σιγά στις θήκες τους, μια ατμοσφαιρική τζαζ κατάθεση από τον Βαγγέλη Κατσούλη και τον Τάκη Φαραζή - δύο ονόματα που τρομάζουν. Από τον δίσκο Allusion.